Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

tak mało mi ciebie

janusz_pyzinski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

janusz_pyzinski

janusz_pyzinski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

tak mało mi ciebie tak krótko
choć słodycz rozlała się wkoło
to deszcz nam kałużą się kładzie do stóp
nie wiem czy kiedyś zamienię się w światło
nieraz już umierałem w świetle gwiazd
lecz uwierz że wcale nie było mi łatwo
strachliwą osiką przy dębie oddychać
i schylać się razem po kolce róż
w świecie emigrujących donikąd motyli
trzymających kotwice rzucone w ukojenia przystań
czekamy na siebie nieznani wśród łąk
tak blisko do ciebie a już zapomniałem twe imię
tak daleko gdy tydzień zakończy niedzielę
tak mało mi ciebie tak krótko
podobno miłość ma słodko-gorzki smak
spróbowałem i teraz wiem już wszystko
drzewa w kwiatach wiosenno-niewinne
jakby ktoś na ich głowach suknie ślubne kładł
i sygnaturki znajomy głos na majówkę...
napisałem do ciebie miłosny list
wysłałem na adres nieznany wśród pól
czekam być może w ciszy usłyszysz mój głos

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Samotność

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Berenika97 Ten wiersz subtelny, emocjonalnie wyważony, a zarazem przenikliwie prawdziwy. Intymna kontemplacja usadzona we współczesnym idiomie. Operuje czułym, precyzyjnym językiem codzienności, w którym metafora stapia się z doświadczeniem, aby unieść i zrozumieć problem samotności, tak nam dziś bliski.
    • Berenika97
      listopad

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @sisy89 Delikatny, nastrojowy wiersz - jesień duszy. Piękna atmosfera - "zadumany miesiąc", "ciche miejsca", "melancholia bierze w objęcia" - to obrazy stonowane, intymne, budujące nastrój łagodnej zadumy. Lubię, że melancholia tu nie jest wrogiem - raczej współtowarzyszką samotnych dusz.
    • dawidek
      Nadchodzi wiosna

      Przez dawidek · Opublikowano

      Świeci słoneczko zawiewa wiaterek idealna pora na długi spacerek. Posłuchać śpiewów ptaków,i usiąść na ławce bądź wziąść z domu kocyk i posiedzieć na trawce.wiele możliwości idealny weekend zorganizować po całym tygodniu pracy poleniuchować .Budzą się owady ze snu zimowego nie długo będą wkurzać każdego .powracają ptaki znów rozkwitać będzie życie nie jeden komar zrobi ślad na suficie.
    • Berenika97
      Samotność

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      przymierzasz samotność jak sukienkę, obracasz się powoli sprawdzasz, czy nie uciska w ramionach, czy dobrze leży włożyłaś ją i już wiesz - uwiera cię w serce rozumiesz, że nic nie pasuje idealnie, szczególnie to, co ma zostać z nami na zawsze   uszyta jest z twoich milczących rozmów, niewysłanych wiadomości, z dłoni, która nie wie, gdzie dotknąć rozumiesz już, że nie można zakładać pod nią wspomnień — od razu zaczynają uwierać. i nie mówisz, że ci w niej lekko, bo każda samotność ma podszewkę z ołowiu na początku wygląda jak suknia wieczorowa, potem kurczy się w piżamę, która wcale nie grzeje wyglądasz w niej tak, jakbyś czekała, aż ktoś zdejmie ci z ramion ten ciężar
    • Tectosmith
      Półistnienie

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @Berenika97  Dziękuję Ci Berenika, to wiele dla mnie znaczy. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...