para gołębi

[janusz_pyzinski]

jak słońce ziemi
przyglądamy się sobie
w oczach tańczą
promyki nadziei
na zawsze
świt zmęczony
całonocną podróżą
u drzwi naszych przycupnął
ze spokojem spogląda
w dnia lustro
widząc parę gołębi
gruchającą swe szczęście
aż jastrząb
cień rzucając na dróżkę
uderzy
czas nieznany
i miejsce odejścia
ciał naszych palce
zaklęte w obrączce
a dusze
splecione miłością
zanim wiatr
pióra rozniesie
po świecie
i czas się zwęgli
w spadającej gwieździe
powróćmy na wzgórza
zapomnianych wspomnień
dobrze jest stamtąd
widzieć wszystko inaczej
i przełykając ślinę
tego co już było
czekać co jutro przyniesie
aż zatłoczony tramwaj
opóźnionej nocy
wyrzuci przez okna
sen
w złudny
seksapil dnia

[Goya Abramowicz]

To nie tak...! Nie tak mieć było...! Ale... zdarzyło się. Wlaśnie nam. I co...Czy to już koniec...? Fajnie by było... "Show must go on..." Chyba uzdrawiasz mnie Człowieku...

[Lea Len]

w złudny seksapil dnia....czas się zwęgli w spadającej gwieździe... kłaniam się nisko przed prawdziwym poetą!
Lea Len