Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

puste szuflady pełne wspomnień
zapachu lawendy spłowiałego adresu
skreślonego kreteńskim labiryntem życia
zanim w tryby miłości wdarł się piach
nim zgrzyt goryczy serce zakuł w dyby
zgubił po drdze wielobarwne liście
i rzeczywistość zamienił w sny
podarowałem ci kiedyś misia
miś dawno umarł a jego cień
wędruje ze mną po dnach szuflad
kwiat zasuszony dla pamięci
spowity kurzem starych dat
penetracją wczoraj włączony odkurzacz
jak ściąga z historii przydatny
majestat mgnienia uchwycony
spogląda na mnie z oblicz zdjęć
ja miałem wtedy jeszcze włosy
tobie zbyteczny był makijaż
zbierałem owoc kwiatu dojrzałej jabłoni
piłem rosę pogodnych nocy twych oczu
napęczniałymi do bólu ustami
szukałem manny twoich warg
szare komórki zgłupiałe doszczętnie
boso błądziły po pszenicznych rżyskach
jak ekran w kinie lniany obrus zatańczył
na stole światłem które rozumie
kocha i nie żąda-obrączki dwie
zagbione aureole aniołów
pod krzywym niebem wierzb
w pożółkłych kartkach kalendarzy
niepowtarzalna wielobarwność chwil
za nami tyle niewidzialnych murów
garbatych dróg i szczęść
po drugiej stronie czasu
chcesz dotknąć ciepła
czujesz ból
pustych szuflad

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2Bardzo dziękuję! Wiem, że lubisz i znasz historię. Twoja twórczość o tym świadczy. Jeżeli chodzi o powiązania, przyczyny - jest to temat rzeka, bo w przeszłośc nie jest czarno-biała. Ja nie pisałam o historii, ale o ludziach, którzy tak ją traktują. Pozdrawiam. 
    • To pisanie płaskie, chorobliwie schematyczne, bez pogłębionego rysu psychologicznego PL- ki, jałowe jako wysyp nadpobudliwych skojarzeń z nadmiarem jaków , którymi możnaby obdzielić zoo. Nienawidzisz bohaterki ? Odczłowieczająca pogarda, to stara zagrywka bolszewików  i wiele mówi o wartościach samego autora,  współczuję , bo stukasz w dno z upartym , równomiernie nudnym natężeniem, które nie przekłada się na lepszą sztukę bo ile można bić w bębenek na tę samą nutę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , ha, ha? Własną wrażliwość zabija się tylko raz, masz już to za sobą i podpieranie się ideami i cytatami jest zwykłym wycieraniem sobie ust, a Twoja przegrzana bańka nie uczyni Cię mistrzem.    Zakiwałeś się wierszykowo. I możesz się wypruwać z ordynarnymi odzywkami, mnie już - znudziłeś;)))), a to w sztuce niewybaczalne.    
    • Ten tekst wymaga nakładu pracy, bo jest strasznie nierówno i źle się czyta. @Szejker Byłoby dobrze, gdyby każdy wers miał tyle samo sylab np 10 i byłaby również mile widziana średniówka, czyli równy podział w każdym wersie np 5+5, 4+6, 6+4 itp   Pozdrawiam.
    • @SuzanaD to takie „pisanie wrażliwością”, ładne, subtelne, przekonuje pomimo powtórzeń (jakby, jakby,jakby), a i wniosek jest dość banalny, bo oczywiście należą do tej samej historii - ( historii opisywanego budynku), może lepsze słowo „ epoka”, „ czasy”?   pozdr.
    • @Berenika97 Bereniko, Twój wiersz pokazuje historię jako istotę kruchą i jednocześnie potężną - wszyscy ją wykorzystują, a ona wciąż trwa. Bardzo mocne zestawienia, które działają jak lustro, bo od razu człowiek zaczyna myśleć o własnym stosunku do przeszłości. Dziękuję za ten ważny tekst.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...