Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nasze my


Rekomendowane odpowiedzi

...a potem
już tylko cisza
pejzaży zza okien
słońce
z marginesu nieba
wykrawa drzew cienie
rosa manną się ściele
my wpleceni w trawy
skrzydłami motyli
przykrywamy ciała
muśnięciem promieni
dopite
do końca kielichy
zapachem miłosci
trącają w siano
w rumieniec łąki
wrzucają
nagości wstyd
świt
w krzyku świateł
zapomina o nocy
ramiona jodeł
błogosławią majestat
naszego MY

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...