Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w sadzie naszym już jesień
lato minęło a przecież
dopiero zakwitał krokus
w sadzie naszym szron
włosy drzewom maluje
a przecież dopiero
pierwszokomunijne
przymierzały alby
w sadzie naszym jesiennym
wspomnienia
przytulone do ognisk
ty podchodzisz i w ciszy
pytasz ojca popiołów
dlaczego
liście w kołysance deszczu
zraszają pustynię
a chmury podbite
wiatrem niepewności
w kożuch ubierają błękit
matka piorunów
w śniegu rodzi dzieci
i strach się skrada
w krzyku łabędzi
bez słowa odchodzisz
już wiesz-za szybko
w sadzie naszym jesiennym
betlejemskość się jawi
rdzawością

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...