życie na krawędzi

[ovoc ziemii]

Jeśli chcesz to pokażę
ci jak wygląda życie
na krawędzi

nie pstrykaj
światło nie zgaśnie

wyobraź sobie Afrykę
w środku tętniącej stolicy
gdzie kamienice ściskają
stłoczone tragedie

mali chłopcy niosą karuzelę
ta pani w eleganckim płaszczu
co się śmieje na pewno
nie podejrzewa że za pieniądze
ze złomu zdobędą miłość
swoich lekko już wstawionych
ojców

więc trzeba się spieszyć
ludzie w końcu tak szybko
odchodzą

pijana miłością Julia
ku uciesze Szekspira
wspina się na odrapany
balkon Romeo

w bramie zakochani
dopijają swoje piwo
w blasku latarni cień
jej rzęs przykuł jego
wzrok
oni zajmą to miejsce
zapewne tylko 11 minut


mężczyzna z brodą
szuka petów na chodniku
jak wygranej w totka
wie pani ciężkie
czasy na wszystkim
trzeba oszczędzać
za kolejnym rogiem
złapie go padaczka

stróże prawa wymierzają
pałką karę dla małego
zdegenerowanego umysłu
a tamte 5 złotych wpadło
do rynsztoku
może chociaż szczury
się najedzą


teraz otwórz oczy
a kiedy z okna
rzuci się na ciebie
zdesperowany krzyk
zachowaj czujność