to jedyne

[Krzysztof]

możesz iść bo wiem że wrócisz
płatkiem z róży światłem z gwiazd
i delikatnie mi zanucisz
zatańczysz taniec i wymkniesz w świat

o jak jest prosto być w przyjaźni
w wolności życia razem trwać
i wciąż bez słów znajdywać uśmiech
i w słowach go potrafić dać

w twej obecności nie ma czasu
a każda chwila - nowy wschód
w ciepłym uśmiechu chcę być słońcem
mięką drogą dla twoich stóp

będę czekać aż znów cię spotkam
i delikatne słowa zabrzmią w ton
będę się cieszyć i uśmiechać
przyjmować radość z twych ciepłych rąk

w szczerych objęciach znajdziemy spokój
w światłej przyjaźni pewność bycia
i przeniesiemy go przez to jedyne
bo nikt drugiego nie ma życia

[Tali Maciej]

lubię treść takich wierszy ale nie znoszę takiej szablonowej formy, rymy pachną kliszą

nie tym razem
pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Krzysztofie, przyznam rację Maciejowi... jest sporo uroku w Twoim wierszu, ale rymy są do "wyszlifowania", spróbuj, bo wiersz ma bardzo fajny klimat. Pomyślałabym także nad innym tytułem, no.. ale to ja, jak chcesz, zmienisz.. ;)
Miłego dnia... :)

[Krzysztof]

jest jeden problem z tymi zmianami :) wiersz był z dedykacją, więc już dotarł do adresatki, może po kilku miesięcach coś pozmieniam.

dziękuję za propozycje, obowiązkowo ich rozważę w przyszłości :)