Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

doszedłem do my
już w czasie przeszłym
postawiłaś kropkę
niekoniecznie nad i

na znaki zapytania
reagowałaś onomatopejami
w partyturach wykrzykników
werbalne aberracje i nawiasowe
cenzuralne wykropkowanie

jak oksymorony rodziliśmy chwile
będące niby prologiem świetniejszej przyszłości*
i abominację papillons noirs


***


w anaforach wieczorów
czteropustościan
coraz ciaśniejszy

cisza w słuchawce
palcem po styropianie

w kącikach ust zakrzepłe wino
wciąż niedojrzałe



* W. Szekspir- Makbet

Opublikowano

1. niekoniecznie - pisze się razem, chyba że autor ma jakis odmienny, niejasny dla mnie zamiar??
2. za dużo trudnych słów - gdybyś zmniejszył ich liczbę choćby o połowę, byłaby szansa, ze będą one atutem wiersza, a tak to ciążą na nim; mozna się "wysilić', zeby zrozumieć sens, ale zostanie on zawsze przerysowany przez te językowe komplikacje. A przecież nie chcemy tu karykatury, czy może chcemy??;)
3. zmienilabym w pierwszej

'już w czasie przeszłym' na 'już w przeszłości' -> będzie mniej dosłownie, bardziej dwuznacznie

natomiast trzecią zwrotkę rozbilabym nieco:

jak oksymorony rodzilismy
chwile bedące niby prologiem
świetniejszej przyszłości

abominację
papillons noirs -> i tak takie slowo + francuski obok siebie to ciężkostrawne danie;)

4. czemu tu potem jest taka przerwa?? jeśli reszta ma byc jakąś II częścią, to może gwiazdki?? teraz wygląda to tak jak autor przez przypadek nacisnąl enter więcej razy niż chciał;p
5. styropianowy szelest - lepsza bylaby styropianowa cisza, bo styropian juz mi sie kojarzy z dżwiękiem, więc to trochę jak dzwięczny dzwięk;
6.pointę tez bym tak;

w kącikach ust zakrzepłe -> można się domyślać co tak zakrzepło, np. slowa, wyznania
wino wciąz niedojrzałe

Mam nadzieję ze przydadza ci się na coś moje uwagi.
Pozdrawiam cieplo:))
aga

Opublikowano

dla mnie ok (ale nie/koniecznie raczej do poprawy- w tym popieram Emu)
tzw trudnosłowie (powiedzmy) dodaje smaczku - czyt. sarkazmu ;)
autentycznie podobuje się, :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




1. sprawdzę to
2. trudne słowo to chyba cytat z francuskiego, który już tłumaczę oznacza papillons noirs -czarne motyle, jest to metafora czarnych przygnębiających myśli, myślę że to jedyna trudność w tekście?
3. narazie zostaje, ale przymślę podszepty
4 jest to niejako druga część, rzeczywiście z gwiazdeczkami będzie to miało ręce i nogi
5. styropianowy szelest zamazamny palcem, dzięki, rzeczywiście dźwięczy w uszach dwa razy
6. puenta zostaje, bo niekoniecznie chodzi o zakrzepłe słowa

dzięi za podszepty, z niektórych uwag skorzystałem, szkoda że w warsztacie nie było tego komentarza
raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




1. sprawdzę to
2. trudne słowo to chyba cytat z francuskiego, który już tłumaczę oznacza papillons noirs -czarne motyle, jest to metafora czarnych przygnębiających myśli, myślę że to jedyna trudność w tekście?
3. narazie zostaje, ale przymślę podszepty
4 jest to niejako druga część, rzeczywiście z gwiazdeczkami będzie to miało ręce i nogi
5. styropianowy szelest zamazamny palcem, dzięki, rzeczywiście dźwięczy w uszach dwa razy
6. puenta zostaje, bo niekoniecznie chodzi o zakrzepłe słowa

dzięi za podszepty, z niektórych uwag skorzystałem, szkoda że w warsztacie nie było tego komentarza
raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam

cieszę się że cokolwiek skorzystałeś z moich rad:) co do francuskiego, znam, rozumiem; trudność słów - hmm, subiektywna, może faktycznie kwestia spojrzenia, a ja się tylko czepiam;p Żałuję że przegapiłam w warsztacie:/
Nie ma za co, cała przyjemność po mojej stronie:) również pozdrawiam:) aga
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




1. sprawdzę to
2. trudne słowo to chyba cytat z francuskiego, który już tłumaczę oznacza papillons noirs -czarne motyle, jest to metafora czarnych przygnębiających myśli, myślę że to jedyna trudność w tekście?
3. narazie zostaje, ale przymślę podszepty
4 jest to niejako druga część, rzeczywiście z gwiazdeczkami będzie to miało ręce i nogi
5. styropianowy szelest zamazamny palcem, dzięki, rzeczywiście dźwięczy w uszach dwa razy
6. puenta zostaje, bo niekoniecznie chodzi o zakrzepłe słowa

dzięi za podszepty, z niektórych uwag skorzystałem, szkoda że w warsztacie nie było tego komentarza
raz jeszcze dziękuję i pozdrawiam

cieszę się że cokolwiek skorzystałeś z moich rad:) co do francuskiego, znam, rozumiem; trudność słów - hmm, subiektywna, może faktycznie kwestia spojrzenia, a ja się tylko czepiam;p Żałuję że przegapiłam w warsztacie:/
Nie ma za co, cała przyjemność po mojej stronie:) również pozdrawiam:) aga


dzięki aga(-:
pozdrawiam
Opublikowano

"w kącikach ust zakrzepłe wino
wciąż niedojrzałe"

chyba wolłbym zapis:
w kącikach ust wino
wciąż niedojrzałe

choćby dlatego, że skoro zakrzepło, to już pozostanie takie niedojrzałe...a nie w tym rzecz;
no i "zakrzepnięcie" nijak do wina, choć tworzy się tzw. kamień winny w postaci kryształków, co nie zawsze akurat dobrze służy samemu smakowi wina;

wiersz wciąga; nie nudzi, choć terminologia filologiczno-gramatyczna może utrudnić czytanie czytelnikowi; ale koneser-polonista będzie mruczał z satysfakcją;
cóż - często powtarzam: nie wszystko jest dla wszystkich, choć demokracja (współudział m.in. w rządzeniu stwarza takie złudzenia);
J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




tak więc fragment z winem pozostaje mi do przełknięcia, tan do przemyślenia

a czy to wiersz dla polonistów? nie wiem, problematyka stara jak świat, może troche w innym wydaniu, ale chyba namacalnym, bo przecież widzimy, słyszymy, przeżywamy to na codzień

dzięki Jacku za podszepty
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Basiu! To już rok, odkąd Cię straciliśmy. I jaki to był rok… Tyle zmian. Tyle wydarzeń. Tyle wszystkiego.   Pamiętam bardzo dokładnie, jak trzymałem Cię za rękę i usłyszałem ostatnie uderzenie Twojego serca.   Sięgnąłem dna. Naprawdę. Przerosło mnie to życie. Zatraciłem się, popełniłem kilka błędów… Ale chyba jestem już na dobrej drodze. Chyba.   Nigdy Cię nie zapomnę. W moim sercu jest miejsce, które należy tylko do Ciebie.   Dziękuję Ci. Za to, że się pojawiłaś w moim życiu. Za to, że byłaś. Że zawsze mnie wspierałaś. Nigdy nie zwątpiłaś. Ukształtowałaś mnie. Doceniłaś.   I za naszego syna… Niesamowity chłopak. Jest taki dzielny. Kochany i odpowiedzialny. Jest lepszy ode mnie.   Wstajemy z kolan. I idziemy we dwóch dalej…
    • @Alicja_Wysocka                     Alu Wiara i przebaczenie to co innego, ale zachowanie własnej ojczyzny to istota bycia narodu. Naród musi się rozwijać i mieć własne fabryki sieci sklepów wojsko urzędy i najważniejsze własną niepodległość -niezależność od innych narodów.                       Ech Alu poplątanie z pomieszaniem wiara miłość i przebaczenie z zachowaniem niepodległości. Wiara miłość i przebaczenie  owszem ale i naprawa krzywd i rozliczenie czyli zadośćuczynienie - też jest w nauce Chrystusa!!  
    • Witaj Jacku -  Może w końcu wypędzimy, tych co mordowali nas. - ich już nie ma - nie możemy obwiniać obecnego pokolenia                                            za ich czyny - inne czasy - musimy być bardziej                                             tolerancyjni - Alicja mądrze napisała w swym komentarzu -                                                                                                  Pzdr.
    • @Jacek_Suchowicz Och Jacku, a gdzie,    'Odpuść nam nasze winy jak i my odpuszczamy" oraz 'Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni' Jeśli naprawdę wierzymy w te słowa, to trudno jednocześnie nosić w sercu urazę wobec dzisiejszych ludzi za winy ich przodków. Pamięć o historii jest ważna, warto też pamiętać, że nienawiść nie może być dziedziczona. Odpuśćmy, nie po to, by wymazać historię, ale by nie pozwolić, by nas zatrzymała w miejscu. Współczesne niemieckie sklepy to nie okupacja, tylko efekt wolnego rynku. Przebaczenie nie oznacza zapomnienia – oznacza wolność ducha. Takie podejście dziwi mnie,  zwłaszcza, że pochodzi od osoby deklarującej głęboką wiarę, która przecież opiera się na miłości, przebaczeniu i nadziei na przemianę. A tymczasem zamiast ewangelicznego ducha spotykamy gniew, pamiętliwość, a nawet potępienie.   Nie zamierzam rozwijać tej dyskusji, ale uznałam, że warto podzielić się tą refleksją. Dobrego dnia, Jacku :)  
    • @Jacek_SuchowiczA to pyszne! ha, ha :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...