Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dotykiem myśli pieścisz,
słyszę stąpanie wzroku
po jej ciele
- odbija się echem w sercu
i czkawką.

Dotykiem ust pieścisz,
czuję ciepły oddech
na moim ciele
- rozgrzewa do granic wytrzymałości,
wypala piętno.

Popsułeś mnie i zostawiłeś,
jak zabawkę,
której już nikt nie kupi
-nikt nie chce się bawić lalką
w podartych ubrankach.

Opublikowano

1 wzrotka dot. kobiecej zazdrosci spowodownej powłóczystym spojrzeniem za inną, chodzącą ekspozycją - cząste i zrozumiałe, zrezygnowałbym z czkawki, bo wychodzi na czkawkę serca.jest ok dla mnie
w 2 namiętność - ok, facet na ciebie działa jak trzeba, poprzez orgazm wyzwala sie enzym przwiązania - to wlasnie to pietno. ta zwrotka, prosta, dla mnie ok.

w 3 nie rozumiem, dlaczego "popsułeś i zostawiłeś". zostawiłeś - popsułeś prędzej. w 2 zwrotce przeciez wszystko ok bylo.zabawki zazwyczaj są ze sklepu gdzie leżą na półce - po co pisać o śmietanie z mleka? napiętnowałes jako swoją i nie będę już nigdy czyjaś - prędzej zrozumialbym. koncowka dla mnie nie do przyjęcia. pozatym kobiety sie zdobywa, a kupuje sie...rzeczy, szmaty, etc.

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pierwsza- ją,twego, jej, moim
druga- mnie, twój, moim
trzecia - mnie- dobrze że pani na końcu nie dodała jeszcze gdzieś zaimka osobowego:)

trochę przesada- nie sądzi pani? poza tym temat łopatologicznie podany. takie pitu-pitu- peelka skrzywdzona, motyw "zabawki" stary i nieciekawie tu zapodany.
poza tym: "słyszę stąpanie twego wzroku"- takie metaforzenie na siłę- co by tu wymyślić żeby udziwnić? połączyć wzrok, dotyk i słuch w jednym wersie! super- masło maślane.
no i "zabawka ze sklepowej półki której już nikt nie kupi"- to jak pisać o mleku od krowy w kartonie...po co zawierać tyle oczywistości w jednym wierszu?

Dotykiem myśli pieścisz,
stąpaniem twego wzroku
po ciele
- odbija się echem
i czkawką.

czuję twój oddech - rozgrzewa
do granic wytrzymałości, wypala.

nikt nie chce się bawić lalką
w podartych ubrankach.


taki mój mix.
pozdrawiam
Opublikowano

tytuł może sugerować, iż podmiot liryczny będzie rozprawiał o kobiecie ładnej, acz nie grzeszącej inteligencją. podmiot liryczny cierpi, co daje się naturalnie zaobserwować. któż bowiem by nie przeszedł obojętnie, kiedy ktoś rezygnuje ze związku dla drugiej osoby. w dodatku /co świadczy tytuł/ osoby niezbyt mądrej.

przykre, że wybiera się wygląd zewnętrzny, a nie to, co naprawdę egzystuje w człowieku, czyli jego duszę, osobowość. oczywiście słowa podmiotu lirycznego są jak najbardziej uzasadnione - bohater liryczny po prostu wykorzystywał peelkę, zranił ją. tym mocniejszy będzie ból, bo podmiot liryczny był prawdziwie, szczerze zakochany.

tyle jeżeli chodzi o treść. a' propos spraw warsztatowych posłuchałbym się moich przedmówców. jakkolwiek treść jest przekonywująca - wszyscy mamy z tym do czynienia - jednak przez formę może tracić.

pozdrawiam.

Opublikowano

Dziękuję wszystkim za ślady obecności. Obiecuję, żę pozmieniam to i owo, rzeczywiście dużo tego MOJEGO w tym wierszu. Mix przydatny, na pewno skorzystam (jeżeli nie bezpośrednio, to w ramach rady na przyszłość).

Pozdrawiam
-Dominika-

Opublikowano

Zgodnie z obietnicą troszkę pozmieniałam. Mam nadzieję, że tak jest chociaż troszkę lepiej :)

Magnetowit R. - a jednak pierw popsuł, a potem zostawił :)

Natuskaa - bedę próbować wytrwale :)

ot i anka - to połączenie wzroku, słuchu i dotyku w jednym wersie nie było na siłę i tak to zostawię :)

Mr.Suicide - nie do końca to chciałam napisać, ale jeżeli tak zostało zrozumiane, to też w porządku. Każdy czyta wg siebie :)

Jeszcze raz dzięki za komentarze.
Pozdrawiam serdecznie!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  
    • Staram się nie komentować modlitw, bo w ogóle nie oceniam ich w kategoriach estetyczno-artystycznych. Ciężko odnosić się do czyjejś nagości w utworze, a nie podejmę się przez dyskrecję wyrokować czy mam do czynienia z prawdziwą intymnością, czy z kreacją poetycką. Sugeruję jedynie pisownię Zbawiciel wielką literą, bo jeśli wiersz rzeczywiście jest osobistym dialogiem osoby wierzącej z Bogiem, to wielka litera staje się oczywista jako świadectwo czci, uwielbienia, wdzięczności.
    • @Alicja_Wysocka Napisałem taką szybką odp. ad hoc. Zrobiło mi się szkoda tego licha.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...