Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

smutek


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nic a nic! Mnie znacznie później bo:
Kochana jesień, upojny wrzesień,
wiatr w szprychach roweru gra,
tyle mi jeszcze ścieżek nieznanych
odkrywa każdego dnia!
Zamglone ranki wieczorne chłody,
jesienna plucha wciąż trwa,
po niebie ciągnie sznur dzikich gęsi,
lecz nie odlecę stąd ja.
Dziękuję, życzmy sobie kolorowych snów zimowych!
Bo ja nie lubię trząść się na dworze,
chuchać w zmarznięte dłonie,
prześpię ze susłem styczeń i luty
a w marcu w las pogonię!
baba z izby serdeczne - hej!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...