świat zaokienny

[Antoni Abcellak]

milczące drewniane okna
zasłonięte woalką pajęczej
nici utkanej przez moje chude
palce pokazują mi świat

odmieniony krzywymi liniami
zastygły w bezruchu spojrzeń

z pomieszanymi rolami dobrych
i złych pełen chaosu zwycięzców
i pokonanych pod kamieniami
inny niż mój świat zamknięty

w moim domu każda srebrna
łyżeczka ma swoje wyznaczone
miejsce na dnie szuflady gdzie
poukładane życie toczy się tak samo

i tylko stary kredens skrzypi
coraz głośniej prosząc o zmiany

[halina toma]

bardzo ladny wiersz i bliski mojemu sercu , fragment mojego wiersza:

...nie wiem jeszcze
gdzie kończy się świat
czy za szybą
czy może gdzieś za gwiazdami ...

staram się dogonić
straconego czasu cień
odnależć tamtą drogę ...

Pozdrawiam serdecznie.
Halina