wiersz drugi- mi.osny zamysł

[zak stanisława]

Wisło!
oplatasz los memu kochaniu.
Błyszczysz gwiazdami przybrzeżnych miast.
Cień tęsknoty rozciągasz nad mostami,
wabiąc kukułki betonowych gniazd.

Twoim brzegami, przez manowce
popuszczam wodze, nie znając konia.
Ogony trosk od deszczu mokre
zaplatam w warkocze na błoniach.

Gdy z nim kłusuję, ptak błękit płoszy.
Cichną tęski przy sercu najdroższym.
gdy z nim się poddaję rozkoszy

jak fale w słońcu łagodnie płyną
mi.ości nie przerywając tamy,
plan usidlenia wprowadzam w zamysł.

[Ewa_Kos]

ja się tylko zastanawiam Stasiu co Ty tak prawisz
o tej miłości? Co rusz to inne patrzenie:)) No, no!!
Fajno i ciekawo - Pozdrawiam serdecznie z gniazdEK:))))

[zak stanisława]

Ewuś gotuję kompotyzycje.. na konkurs na najgorży wiersż o mi.ości, nie czytałaś?
cmok kosy w nosy na gniazdach!

[Ewa_Kos]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czytałam, pewnie że czytałam :))) Dzisiaj po 22 wklepuję
Zoned:)))

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czytałam, pewnie że czytałam :))) Dzisiaj po 22 wklepuję
Zoned:)))
oj bendziesie dziać bendzie, heheh papa do poczytania i "zjechania"

[Marlett]

Stanko!
Mi.ość rozlewa się szeroko nie tylko potokami i rzeką
ale również zamysłami.
tam-my.
W Z. przyprawię jeszcze solą:))
CmokaM.

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i dopieprz ostro! coby jak flaki były, ino te bez oleju ;)))
cmok