Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W poszukiwaniu Boskiej prawdy


Rekomendowane odpowiedzi

Choćbyś miał skrzydła jak rade anioły
czy łuk Amora w te strzały miłości.
A Gdzie ten Olimp? Wymyślne to bajki
ludzka wyobraźnia, od zawsze marzy.

Odwieczna ciekawość spogląda w gwiazdy
tak, od zarania człowieka ciekawi.
Szuka w kosmosach - zagląda i próżni
filozofuje na wszystkie sposoby.

Nie może znaleźć - stawia hipotezy
gubi w teoriach nad wszelkie nauki.
Błądzi w fantazji - wskakuje na chmury,

a w głowie w kij myślami - wodę mąci.
Taka jest prawda w prawdzie o mędrcy
z Bogiem chcą walczyć o głupcy w poezji.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jestem szczery, zatem powiem, że dostrzegam pewien ciąg logiczny.

To jednak za mało, by mówić: poezja - póki co "wierszydło" jest lepszym określeniem
"Wiersz-", gdyż zawiera pewien odłamek liryczności, "-szydło", ponieważ czytelnik miast szanowany jest wyszydzany.
Marny, kpiący peel każe zapytać Pana "co tu robisz?" lub "quo vadis?". Ja, ofiara tej gnuśności, pytam w imieniu wszystkich ofiar, dlaczego wybrał Pan nas? Żona, dzieci - chętnie posłuchają, skoro im wypada.


Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

pomimo waszej soczystej wymiany zdań muszę coś rzec odnośnie tekstu, bo nie wiem co jest żałośniejsze

ach wspaniały podniosły pompatyczny ociekający purpurą i złotem tekst jakby kształtem podobny do brązowej dziwnej rzeźby nowoczesnej usytuowanej gdzieniegdzie w gęstwinie zarośli (tak to kupa, czytelniku, dobrze zrozumiałeś) :))



z gorącymi pozdrowieniami (takimi, które wytapiają dziurkę w śniegu) :))



pieruggoss

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pamiętam z czasów gimnazjalnych kilka osób o niezwykłym talencie. Lubili jak nasza fikuśna i nieprzewidywalna Liluś pisać sonety czy proste rymowanki. Nikt nie umiał pisać jak oni.
Dzisiaj są już absolwentami szkoły zawodowej wydziału kładzenia kabla i kontynuują twórczość na murach kamienic. Wielcy poeci powinni zawsze być razem, więc może Ty Lilianno porzucisz org i zostaniesz poetą ścian otynkowanych? Tam Cię docenią... wreszcie.



Pozdrawia subtelnie - K.A.M.

PS Wiersz wywołał we mnie wspomnienia, za co dziękuję;*

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Miłość. Ach, Miłość! Jakże cudowna, jakże wspaniała, jak kropla deszczu spływająca po szybie, jak szept Twoich słodkich ust, jak dotyk Twojej dłoni, gdy całujesz mnie w promieniach księżyca.   Ach, księżyc! Ach, gwiazdy! Ach, Galaktyki roziskrzone zachwytem! Szybuję! Wzlatuję! W tęczy! Bezkresnej tęczy! Ach! Rozpływam się! Napawam się! Miłości cudowna i te miraże!   Twoje usta, ach Twe usta, usta twe róże skąpane w porannej rosie, lilie w wazonie, pierwiosnki i jabłonie                       jabłonie? jabłka! owoce muszą być! OWOCE!   tu owoc Twojej (naszej!) miłości, czuję ją rozedrgany słodyczą naszej miłości, jak złota papierówka! Ach jak pięknie!                       i lustra! gdzie są lustra! dawać lustra! I pragnienie!   Pragnę więcej! Błagam! Jestem spragniony! Napój mnie, o boska istoto, niech utonę w morzu cudownych twych oczu blasku, oślepnę wpatrzony w gwieździste niebo, szukając sensu w szkle roztrzaskanym na parapecie                       kieliszek z wczoraj, popiłem z ziomkami… I oto lustra!   w tych lustrach, odłamkach, odbiciach, cieniach, w Twych oczach blasku, które są jak gwiazdy, które są jak tafla, które są jak lilie na tej tafli, które są jak                       dlaczego te lilie są wszystkie takie same?!   gwiazdy, jak tęcze, i szeptasz w me ucho, uszko, płatek śniegu, szepty i szepciki, nasze ciała rozedrgane…                       tadaaam! są i ciała!   Och miłości ma okrutna! Płaczę…                       Kurtyna.                       Poezja i Miłość? Ja chcę mięcha!                     Mięcha mi tu dajcie kurwa mać!
    • Namiętne oplącze  jak bluszcz zadrżą ziarenka piasku niewinnie koktajlowa sukienka i smoking  półmrok nocy trochę te teksty  rozgrzeszy I tak oto rzuciłeś mi wyzwanie które okryje mnie wstydem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dobrej nocy
    • @Nata_Kruk Bardzo dziękuję za tak ciepły komentarz pod moim wierszem i jego ocenę... @Wiesław J.K. Święte słowa!... Pozdrawiam! @MIROSŁAW C. Najserdeczniej dziękuję... Włożyłem w ten mój patriotyczny wiersz całe moje serce... Pozdrawiam!
    • @Corleone 11 Oj, Aga... nawet nie wiesz ile razy to w życiu słyszałam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...