Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Choćbyś miał skrzydła jak rade anioły
czy łuk Amora w te strzały miłości.
A Gdzie ten Olimp? Wymyślne to bajki
ludzka wyobraźnia, od zawsze marzy.

Odwieczna ciekawość spogląda w gwiazdy
tak, od zarania człowieka ciekawi.
Szuka w kosmosach - zagląda i próżni
filozofuje na wszystkie sposoby.

Nie może znaleźć - stawia hipotezy
gubi w teoriach nad wszelkie nauki.
Błądzi w fantazji - wskakuje na chmury,

a w głowie w kij myślami - wodę mąci.
Taka jest prawda w prawdzie o mędrcy
z Bogiem chcą walczyć o głupcy w poezji.

Opublikowano

Jestem szczery, zatem powiem, że dostrzegam pewien ciąg logiczny.

To jednak za mało, by mówić: poezja - póki co "wierszydło" jest lepszym określeniem
"Wiersz-", gdyż zawiera pewien odłamek liryczności, "-szydło", ponieważ czytelnik miast szanowany jest wyszydzany.
Marny, kpiący peel każe zapytać Pana "co tu robisz?" lub "quo vadis?". Ja, ofiara tej gnuśności, pytam w imieniu wszystkich ofiar, dlaczego wybrał Pan nas? Żona, dzieci - chętnie posłuchają, skoro im wypada.


Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



współczuję, naprawdę, ciebie to powinni już zamknąć ze trzy lata temu, w psycholu, i faszerować poezją współczesną, ażeby coś wyszło, no a jeśli nie, to na pręgierz.
Opublikowano

pomimo waszej soczystej wymiany zdań muszę coś rzec odnośnie tekstu, bo nie wiem co jest żałośniejsze

ach wspaniały podniosły pompatyczny ociekający purpurą i złotem tekst jakby kształtem podobny do brązowej dziwnej rzeźby nowoczesnej usytuowanej gdzieniegdzie w gęstwinie zarośli (tak to kupa, czytelniku, dobrze zrozumiałeś) :))



z gorącymi pozdrowieniami (takimi, które wytapiają dziurkę w śniegu) :))



pieruggoss

Opublikowano

Pamiętam z czasów gimnazjalnych kilka osób o niezwykłym talencie. Lubili jak nasza fikuśna i nieprzewidywalna Liluś pisać sonety czy proste rymowanki. Nikt nie umiał pisać jak oni.
Dzisiaj są już absolwentami szkoły zawodowej wydziału kładzenia kabla i kontynuują twórczość na murach kamienic. Wielcy poeci powinni zawsze być razem, więc może Ty Lilianno porzucisz org i zostaniesz poetą ścian otynkowanych? Tam Cię docenią... wreszcie.



Pozdrawia subtelnie - K.A.M.

PS Wiersz wywołał we mnie wspomnienia, za co dziękuję;*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...