Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

najlepszy mój przyjaciel
siadł na kamieniu
i tak do mnie mówił

jeżeli musisz kochać
kochaj tylko siebie
a wtedy nie będzie bolało

najlepszy mój przyjaciel
poklepał mnie po ramieniu
i w te słowa przemówił

jeżeli szukasz szczęścia
zapomnij o reszcie świata
nie przeżyjesz rozczarowań

najlepszy mój przyjaciel
pochylił szept nad mym uchem
i słuchajcie co powiedział

jeżeli zrobisz jak ci radzę
uszczęśliwisz wielu ludzi
smutni pokonani przez życie
od ciebie nauczą się szczęścia

Opublikowano

super Pawel ! przemowiles do mnie co prawda troche pachnie Budda, ale zalozenie dobre
" jesli czegos nie posiadasz
to nie mozesz tym sie dzielic,
jesli siebie nie pokochasz
skad wezmiesz by kogos rozweselic"
no tak ,ale to sprawa interpretacji...
pozdr, M+A

Opublikowano

a dla mnie pachnie panem Nalepą - tylko, że w tym wypadku ojcem stał się przyjaciel - porównanie może dalekie ale coś w nim jest

... wziął mnie ojciec
wziął mnie ojcec
i tak do mnie rzekł ....

poza tym to "rozmowa z przyjacielem" jest tu "monologiem dobrego duszka" - czepiam się może ale tak to odbieram

serdeczne pozdrówko W_A_R

Opublikowano

No kurka wodan!Jakbys z moich ust wyjal te slowa drogi autprze : )

W zyciu sie kieruje bardzo podobnymi zasadami jakie podawal panu pana najlepszy przyjaciel..

Jestem pod tym wzgledem niewyuczalna pesymistka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chciałbym na temat - ...odkąd zrezygnowałem z boga... - nie wiem co Cię skłoniło do tego rzutu - ale poważnie to brzmi - Paweł - wydaje mi się ze zakleszczyłeś się w sobie - nie jestem psycholog - ale wiersz o tym świadczy i ten temat "muru" - słyszałęś o trąbach jerychońskich???

serdeczne pozdrówko W_A_R

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...