Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Bardzo ładny obrazek. Chyba takie właśnie są domeną,
ludzi, którzy lubią haiku. Nie dlatego, że smutny, ale
dlatego, że tyle niesie ze sobą przekazu. Mało słów
a wyrazisty obraz.

Zastanawia mnie słówko "gdy", jest jakby warunkiem,
mówi o tym, co musi być spełnione, żeby trzaskały okna.
Ja osobiście napisałabym to raczej, że np. "nagle" trzask
okien, żeby oddać nie warunkowość, ale nagłość tej chwili.


Pozdrawiam
Opublikowano

fajny obraz tylko brakuje ci pomyslu co chcesz dalej: powiedziec, zwrocic uwage, pouczyc o czyms itd. wszystkiego nie upchniesz w takiej krotkiej formie bo to jak ktos odczyta slowa nie zalezy od ich ilosci tylko od tego jakie emocje te slowa w nim wywoluja. z tym jest bardzo roznie wiec przewaznie dazy sie do sredniej statystycznej na przecietnego kowalskiego.

pusty stary dom -

ok rozumiem ze chodzi o opuszczony budynek ale niekoniecznie trzeba dodawac ze jest on stary. to troche marnowanie amunicji i gdzies sie gubi tempo. masz dwie drogi: albo zostawic "pusty dom" albo "stary dom" kwestia co jest z tych dwoch rzeczy dla ciebie wazniejsze. zreszta wrazenie opuszczenia mozna przeciez zawrzec w pozostalych wersach.

kikuty drzew nad dachem

troche za duzo slow i okreslen polozenia w przestrzeni. chcesz zapanowac na umyslem czytajacego i podac mu swoja wizje. niezaleznie od tego ze cel szlachetny to efekt nie zalezy to od ciebie. haiku to szkic i nic poza tym. w "malym ksieciu" jest taka scena ze ksiaze chce zeby mu pilot narysowal baranka ale co ten cos nabazgrze to ksiaze sie piekli ze to nie ten baranek wiec wkoncu pilot narysowal mu pudelko i powiedzial ze w srodku jest baranek. ksiaze byl wniebowziety. i tak samo jest z haiku. jesli bedziesz zbyt dokladny w okreslaniu miejsca, czasu, topografi, temperatury to odwrotnie do intencji piszacego, umysl czytajacego nie bedzie mial miejsca zeby stworzyc obraz i odczytac sens. moze powiazac to z ostatnim wersem np. "w cieniu starych drzew"

trzask okien gdy wiatr

"haijini o wysokich notowaniach" pewnie by cie za to ukrzyzowali ale mnie sie podoba jak cos jest troche niezgrabne, to taka "skaza surowosci". tak konczac to troche uderza mnie brak akcji i oderwanie kazdej z linijek a malo jest rownie dynamicznych gatunkow na swiecie jak haiku. zaryzykuje nawet ze haiku "idzie po bandzie". rozumiem ze chodzilo o skojarzenie z muzyka. jakby trzy trojdzwieki grane w bardzo wolnym tempie dla pokazania pustki, samotnosci, martwoty czy przechodzenia przedmiotow fizycznych w stan duchowosci, jakby smierc tych przedmiotow ale przeciez po smierci nowe zycie. jest takie haiku Jane Reichhold

vacant stares
from the vacant house
no one looks

- Jane Reichhold

ten "no one" to jednak ktos :) nie jestem poeta ale moze sprobowac tak:

pusty dom
za rozbitymi szybami
przechadza sie wiatr

pietrek

Opublikowano

Witaj Pietrku...

wybacz, dopiero teraz mogę odpowiedzieć.

Dziekuję za cenne uwagi.
Dopiero raczkuję w pisaniu, to jest w przenoszeniu obrazów, stanów, emocji - w postaci słów, na papier.
Widzę, że haiku wymaga szczególnej dyscypliny i odpowiedzialności za słowo.
Czytam Wasze haiku, i chcę, na podstawie tej lektury podjąć się próby podawania poprawnych opisów zgodnych z duchem tej specyficznej poezji.
Ale i u Was jak widzę - dość duża dowolność i różnorodność w tej materii...

Postanawiam dalej węszyć za duchem haiku.

Jeszcze raz dziękuje i pozdrawiam. Justius

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
    • Dla mnie poezja bez rymów jak muzyka bez melodii, więc wiem, że taka jest, ale nie czytam i nie słucham. Pozdrawiam
    • Smutne, ale jak to jest, że mimo wszystko, w Polsce dzieje się lepiej, niż u wszystkich państw dookoła, oprócz Niemiec, ale to raczej na ich zachodzie. Czesi, zwłaszcza Węgrzy i Słowacy zostali w tyle i nam zazdroszczą. Zdanie, że Polska udaje, że jest państwem jest bardzo niesprawiedliwe, bo nigdy w historii naszej długiej, w Polsce nie żyło się lepiej, nie było nowocześniejszej gospodarki i niższego bezrobocia, a stało się to w jednym pokoleniu. Jednym z przyczyn jest pompowanie złych wiadomości, które się sprzedają najlepiej, a których taki obraz powstaje. Nikogo nie interesuje to, że powstało 10 fabryk, a tylko to, że jedna padła, z czego wniosek - nie ma przemysłu. Nawet to, ze Robert Lewandowski był najlepszym strzelcem w najlepszych klubach wywołało jedynie falę hejtu i zawiści. Jest wiele zła, spowodowanych w dużej mierze powszechnym alkoholizmem i innymi używkami, ale też frustracją powodowaną ogromnymi oczekiwaniami, niemożliwymi do szybkiego osiągnięcia. Marazm i beznadzieja były za komuny, za której w ostatnich jej 10 latach doszło do bankructwa państwa, tak więc zaczynaliśmy transformację bez kapitału z węglem, jako najważniejszym produktem eksportowym. Teraz jest inaczej i szkoda że wielu tego nie widzi.  Pozdrawiam
    • @Groschek Pierwszy raz skumałam Twój wiersz. Nie wiem, kto bardziej się postarał, Ty czy ja :)  Jest chaotyczny i piękny jak sen dziecka, które widziało za dużo bajek. Wszystkie te bajki znam – i chętnie ich słucham do dziś, bo czegoś uczą. Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...