Sen stolarza

[Piotr Zet]

wyzewnętrzniam
z podłogi gwoździe
co kręcą w deskach
niecierpliwe łebki

ze srebrnym krzyżykiem

każdy przechylony
na prawą stronę spirali
z żalem zawiadamia
mój wzrok przybity

trzymasz młotek i swoje ręce

[Fanaberka]

wyzewnętrzniam byłoby fajne, ale nie na początku strofy. Może gdyby było coś wyżej, coś o wyzewnętrznianiu się peela, wówczas to słowo by mogło stać się fajną przerzutnią do zwrotki z podłogą.

[zak stanisława]

i wiersz będzie superabilny,
serdecznieS

[Ewa_Kos]

"na prawą stronę spirali" - tak czytam.
Dosyć dużo skojarzeń ukrytych w
kilku słowach:)) Lubię takie pisanie:))
Pozdr. EK

[Piotr Zet]

EK, tak miało być, zostać, a wylazło "ą", ale palce trzęsą się ze starości po klawiaturze:)) Dziękuję i doceniam Twoją spostrzegawczość (poprawiłem), jak i komentarz. Miło mi również, że zauważyłaś powikłane skojarzenia.

Marianno, a jednak gwoździe mają wartość - to zależy w jaki sposób ich użyjesz. Na ten przykład, można skrócić i cierpienie, lub dębową stworzyć ... Słowa, jak gwoździe, wbijają się głęboko. Jeno, czymże je delikatnie powyciągać?

Fanaberko, masz jakąś podpowiedź? Wspomóż, co łaska, bo pustka w czerepie spowija gniazdo rozkoszy.

Stasiu, dziękuję przemile. Jesteś, aż nadto wyrozumiała, superabilne buziaki:)

Kurka wodna, już poniedziałek...
Pa