Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na rozstaju zwątpień

justyna nawrocka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

justyna nawrocka

justyna nawrocka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

pożądam Cię w starej skórzanej kurtce siedzącego na kamieniu
zabijasz chwile
paląc tanie papierosy
strzepujesz niedbale pyłek
mojej czułości
odprowadzasz mnie na przystanek nie umiesz rozstać się na dobre
wsiadasz za mną, kasujesz bilet
jak pocałunek
potem wędrujemy wąską leśną dróżką
prosto do gwiazd
nad źródełkiem wyznajesz mi miłość
z nurtem wody odpływa strach
świta nadzieja
pod kioskiem kolejka, wstaje nowy dzień

Pancolek

Pancolek

Opublikowano
Opublikowano

Są momenty naprawdę bardzo ciekawe, ale wersyfikacja mi nie leży. Poza tym wkradło się parę banalnych fraz, które psują wrażenie.
*potem wędrujemy wąską leśną dróżką
prosto do gwiazd
nad źródełkiem wyznajesz mi miłość
z nurtem wody odpływa strach
świta nadzieja
pod kioskiem kolejka, wstaje nowy dzień
Wrrr... Zabrakło pomysłu? Jednakże za pierwszą część brawka Pancolkowe ;)
Wiel/uśmiechu!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annie
      cicho, jakby miało nie być jutra

      Przez Annie · Opublikowano

      To jest ładne. Ładny wiersz.
    • Jacek_Suchowicz
      TRANS_PLANTACJA

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).                            Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"                               Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy. Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie" Pozdrawiam:)                
    • Nata_Kruk
      Tętni_ak

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Tętni_ak     loteria - pomimo tego - we mnie spokój  że też rzekom bagiennieją brzegi nurt czasem zwalnia to znów przyspiesza zależy - jak utkane dorzecze w głowie -                               nie w jeden dzień bo czymże jest doba  dwadzieścia cztery godziny porozdzielane lub zwarte jak jądro supernowej - jednak   dwadzieścia cztery lata już potrafią      wrzesień, 2025    
    • Sylwester_Lasota
      Góry i doły

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie oszukujmy się, nasze teksty zostały już dawno zeskanowane, a głos wygenerowany przez AI nie jest głosem Pana Kazimierza Staszewskiego. I może na tym zakończę. :)
    • P.Mgieł
      cicho, jakby miało nie być jutra

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      na parapecie osiadło światło w kształcie twojej nieobecności herbata stygnie powoli — też się uczy cierpliwości szum ulicy przypomina wiersz którego nigdy nie napiszesz choć nosisz go w sobie jak ukryte pęknięcie wszystko tutaj jest na chwilę rośliny, dźwięki, spojrzenia ale niektóre chwile trzymają się mocniej niż lata kiedyś zapytasz: czy to już było ważne? a ja odpowiem: nie wiem ale było nasze

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...