Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Poema otwarta

na stygnącym cmentarzu morza
pływają samotne cerkwie pomników
nasze pomniki, pamięci Boża
gęsto roją się, jak kobiety plemników

nie częstym zdarzeniem jest pokochać chwilę
gdy pierwej wzniosą cię nad wyrzyny nieba
a później, szmerem otworzą mogiłę
a póżniej pomnikiem, czysta gleba...

mieć trzeba kształ do wielkości poemu
ażeby takowy wyrzeżbić nad peomy
pomnik postawić, liryką weny
niech na morzu wzlatuje, w ramiona tlenu

i czysty powietrzem, resztki zbierze pyłu
Mutata Vonce, okrzyczany jak trup
niech wzlatując, przodem do tyłu
pomnik stawiając zaniemówi, w sup!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niemniejszym zostajesz mojm ulóbionym grafciomanem na tej stonie!!! :-))))))


------------------------------------------
Śmierć - ta to się dopiero żwawo rusza!!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niemniejszym zostajesz mojm ulóbionym grafciomanem na tej stonie!!! :-))))))


------------------------------------------
Śmierć - ta to się dopiero żwawo rusza!!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niemniejszym zostajesz mojm ulóbionym grafciomanem na tej stonie!!! :-))))))


------------------------------------------
Śmierć - ta to się dopiero żwawo rusza!!!


witam pani poszlako w przebraniu, niech panie nie robi takich błędów, ulUbionym, pan się staje moim ULATRgrafomanem tego forum, pani poszlkau w kostiumie ...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie je rzadna poszlaka!!!! wszysko wskazuje i to durzym palcem od nogi o! na grafomanię w tym - wierszu? broń śię broń atakując mnie i grorząc grafomanniom zamiast śię wytłómczyć z jej tu popełnienia!!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie je rzadna poszlaka!!!! wszysko wskazuje i to durzym palcem od nogi o! na grafomanię w tym - wierszu? broń śię broń atakując mnie i grorząc grafomanniom zamiast śię wytłómczyć z jej tu popełnienia!!!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie je rzadna poszlaka!!!! wszysko wskazuje i to durzym palcem od nogi o! na grafomanię w tym - wierszu? broń śię broń atakując mnie i grorząc grafomanniom zamiast śię wytłómczyć z jej tu popełnienia!!!


za takie błędy(pani poszlako) na tym forum niezbyt długo przetrwa pani drugie konto(:
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ciesz śię bo nikt nie bendzie wtedy wytykał tego moża grafo- manii!!! kturym karzesz nas tu co chwila!!! i sam jesteś pokraka jak mnie nazywasz poszlaką!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Twarze dwunastu wyrazów nie uśmiechają się z prawdą
    • A gdyby?   Gdyby nie bylo mnie na tym świecie? Gdybym nie powstala w tej jednej kobiecie?   Gdybym sie nigdy nie urodzila, Byloby lepiej?   Zdecydowalaby o tym moja rodzina.   A gdybym tych rzeczy nie zrobila? Gdybym temu zaradzila   Gdybym zrezygnowala ze zla tego Gdybym wiedziala co robi mi to strasznego…   Lecz nie wiem, A gdybym wiedziala?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...