Limeryk nr 180

[Henryk_Jakowiec]

Młody żołnierz w Kołobrzegu
stojąc nieopodal brzegu
był na bakier z prawem
bowiem nad tym stawem
wciąż wychylał się z szeregu.

[Johny]

Pewien żołnierz z Tarnobrzegu
Też nie lubił stać w szeregu
a że był twardy
zabrał swe narty
I zwiał z jednostki na biegun

[Henryk_Jakowiec]

Na biegunie pośród śniegu
po ucieczce i przebiegu
wielu mil na nartach
zagustował w kartach
i układa je w szeregu.

[Beenie M]

żołnierz poznał kart niuanse
co dzień układa pasjanse
pyta kart czy Zocha
wciąż go jeszcze kocha
czy ma jeszcze u niej szanse

[Henryk_Jakowiec]

No i wyszło mu, że Zocha
teraz to się w innym kocha,
mizdrzy i przymila
ale do cywila
bo znalazła sobie Rocha.

[Beenie M]

niech Roch ma się na baczności
żołnierz mu obije kości
mimo że Zocha
już go nie kocha
żołnierz aż kipi z zazdrości

[Henryk_Jakowiec]

Zazdrość szybko mu przeminie
bo zadurzył się w dziewczynie,
w pięknej Eskimosce,
którą poznał w wiosce
i już po nią canoe płynie.

[Beenie M]

drugim canoe płyną Eskimosi
na jakąś bójkę tutaj się zanosi
chłopaki nie lubią rywali
bo kiedyś im dziewczę porwali
lepiej niech żołnierz z wioski się wynosi

[Henryk_Jakowiec]

Nie tak szybko Miła Pani
bo ten żołnierz jest na bani.
Może nie nie być miły
(wóda wzmaga siły)
i pokona wszystkich drani.

[Johny]

Zaczęła się bitwa morska
canoe z canoe się zmagało
krzyczała już cała wioska:
ludzie dziwa jakich mało!
wojna polsko - eskimoska!

[Henryk_Jakowiec]

Ale Polak harda dusza
szybko kanoe im rozkrusza,
Eskimosów topi
(choć to mężni chłopi)
i do panny swej wyrusza.

[Duilla]

Zocha Rocha opuściła
do żołnierza powróciła
a on z eskimoską
już zarządza wioską
Zocha z żalu się upiła.

[Henryk_Jakowiec]

A gdy Zocha wytrzeźwiała
żołnierzowi powiedziała:
baczność, w tył na prawo
i do domu żwawo.
Eskimoska oniemiała.

[Beenie M]

ale nic tu po komendzie
Zocha była w wielkim błędzie
żołnierz zrobił w lewo zwrot
odszedł wolno niczym kot
Zocha znów rozpaczać będzie

[Duilla]

Zocha perswazji użyła
i pingwiny namówiła
by woja porwały
jeść mu nie dawały

siedzi żołnierz, źle się czuje
z eskimoską nie figluje
myśli sobie Zocha
że on z głodu ją pokocha.

[Henryk_Jakowiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Skoro odszedł zamaszyście
i to nie sam lecz w asyście
pięknej Eskimoski
to wysuwam wnioski,
że ją kocha rzeczywiście.

[Henryk_Jakowiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdy obiecał dać im ryby
wtedy rozluźniły dyby
więc skorzystał ze swobody
i wolniutko wszedł do wody.

Płynął żabką i motylem
zostawiając Zośkę w tyle
razem z tymi pingwinami
co kłapały wciąż dziobami.

Czas uciekał a on płynął
po miesiącu zaś zawinął
do Niechorza, wprost na plażę,
wiem bo sam z nim nieraz łażę.

[Duilla]

no i jak się żołnierz czuje
czy nie kicha i nie pluje?
płynął z pingwinami
mówiąc między nami
z tych pingwinów to są ch.je.

[Henryk_Jakowiec]

Żołnierz jak wiadomo
to kawał chojraka,
pozostawił w tyle
niejednego ptaka.

Zawróciły z drogi
robiąc głupie piny
pokonane w walce
królewskie pingwiny.

Żołnierz zaś na plaży
leżąc wypoczywa
i z agencji pannę
przez komórkę wzywa.