na plaży

[igor kobylarek]

w prosektorium przyzwyczajeń
wydobytych złudzeń
lecz nie dostępnych w ptakach
i flakonikach wylewanych
ze złotym miodem
wciąż poszukiwanym przez
zawzięte pszczoły
a księzyc zabłysnął w witrażach
szerokich molach
a na nich białe czrownice
przywołujące dobre duchy
i kąpiące się dzieci
przedstawiające swoje imiona
w przestawieniu położenia
nie ruchomych planet

ozdabiając kościelną ruine
nad skarpą

a
nadniebny zamek
wciągający się przez morze
i nie egoistyczną miłość
jaką daje lustro
nim jest narcyz
który myśli że
czas zacząć myśleć o sobie

[yyapa]

Nie rozumiem tego wiersza, o czym to jest? I Igor na miłość boską, takie proste błędy i literówki, ty w ogóle nie czytasz co publikujesz?
Z tym komentarzem też mam pewien problem, można by po polskiemu? Gdzie tam jest jakiś klif?
pozdro

[yyapa]

Hmm, morze znam tylko w Kołobrzegu i też wąski pasek:D, ale z tego wiersza to nadal nic nie wiem, to wiersz tylko dla wtajemniczonych, czy dla osób z wyobraźnią dzie wuszki? Ilu ma taką? Czy wiersz nie powinien dać się czytać i rozumieć? Dzie wuszka dzięki za wyjaśnienia:D Pozdrawiam