list do przyjaciela

[oldy diol]

mankietami ocieram pot winorośli
zawsze chodzę pić w białym świetle
przerywanym grzecznościami

"wszyscy po łebkach, byle już,
najlepiej czyimś kosztem"

sekretarka mojego szefa
jak plejada
pod stołem dwie szpileczki
amortyzują krytykę
/nóżka przy nóżce/
otwartej gromady

"który to raz dałem się wkręcić
handlarzom zużytych samochodów?"

siedzi naprzeciw
gładząc swą próżność
w ukłonie parasola
na rękojeści:
Nie mogę się skupić;
Tyle tu samców...Alfa...

"jesteś teraz jak tarcza
precyzyjnie uciskany
przez sterowne ramię"

[oldy diol]

1.aż tak nisko?
2.aż tak nieczytelnie?
3.tak dobrze?
4.?
No...dzięki.Oldy