Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez tytułu


Rekomendowane odpowiedzi

Jestem jak trzcina na wietrze,
jak liść na wodę rzucony.
Jak kruche naczynie,
jak znak na piasku skreślony.

Ciągle zaczynam od nowa,
choć czasem w drodze upadam.
Jestem jak dziecko bezradna,
póki mnie ktoś nie podniesie...

Rosnę jak ziarno gorczycy,
gdy jestem przy boku lubego,
ale i tak czasami wątpię,upadam,
lecz rosnę pomimo wszystkiego.

Wiem,że wystarczy mi siły,
choć słaba ma wola jest.
Z Tobą wszystkiemu podołam,
bo wiem,że kochać to znaczy powstawać.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...