Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie dla idiotów


Rekomendowane odpowiedzi

to trzeba być durniem
żeby elipsę traktować jako ujęcie wewnątrzzdaniowe
a równocześnie jako zasadę łączenia większych segmentów tekstu
trzeba być kompletnym debilem
żeby składnie uznać za narzędzie wyzwalające
a metaforę za kluczową figurę języka poetyckiego
i każdy matoł sięga
po koncepcje symbolistyczne
rozwijając poetyckie równoważniki

wiersz wolny
słowo wolne

nie dla idiotów

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Michał, co Ty na to, jakby tak w 4 i 6 trochę poodgryzać, a w 7 dostawić ‘sięga’ zabrane z 8?

to trzeba być durniem
żeby elipsę traktować jako ujęcie wewnątrzzdaniowe
a równocześnie jako zasadę łączenia większych segmentów tekstu
trzeba być kompletnym debilem
żeby składnie uznać za narzędzie wyzwalające
a metaforę za kluczową figurę języka poetyckiego
i każdy matoł sięga
po koncepcje symbolistyczne
rozwijając poetyckie równoważniki

wiersz wolny
słowo wolne

nie dla idiotów

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Początek dobry, potem chyba niepotrzebne powtórzenie: "trzeba być kompletnym debilem". A jak ktoś zrozumiał za pierwszym razem to co, ma sobie pójść? :)
Pozbyłbym się też "żeby" bo to takie... takie prozowate. Może tak?

geniusz
potraktuje cię jak ujęcie wewnątrzzdaniowe
a równocześnie jako zasadę łączenia większych segmentów tekstu

"Cię" dodałem li tylko na użytek tej pierwszej strofy, żeby uczłowieczyć tekst.
Natomiast durnia zamieniłem na "geniusza" bo wiadomo, że trzeba być idiotą
aby tak podchodzić do płci pięknej (oczywiście, z tego fragmentu nie wynika że musi chodzić własnie o nią, ale kto wie, kto wie?)

Ogólnie pomysł bardzo ciekawy i nie utarty jak to zwykle u Ciebie, więc ciekaw jestem, co też z niego wyniknie?

Pozdrawiam.


Koncept niby jest - wers nowomowy i dwa wersy tego, co się krytykuje. Nowomowa odznacza się dość zaawansowaną tępotą, więc to, co jest w 1, 3,5 wersie trzeba zdecydowanie porównać do ich następujących dwóch. Czyli jak i o czym podmiot mówi (i co jest jego, a co nie, szczególnie, że jest tutaj praktycznie spisana część pewnej poetyki - co też jest świadomym posunięciem.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...