Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Już...

Eustachy Sceptykiewicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Eustachy Sceptykiewicz

Eustachy Sceptykiewicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Ani Bór

Już nie usiądziemy koło siebie na polskim
Już nie zadzwoni telefon na niemieckim
Już nie będziemy śmiać się na chemii
Już nie poplotkujemy na historii
Już nie uciekniemy z matematyki
Już nie napiszemy sprawdzianu z fizyki
Już nie zaśniemy na przedsiębiorczości
Już nie pokłócimy się o to kto przy oknie siedzieć ma
Już nie spóźnimy się na angielski
Już nie spotkamy się w sklepiku na kawie
Już nie staniemy przy tablicy ze strachem w oczach
Już nie spiszemy zadania na parapecie
Już nie powygłupiamy się na przerwie
Już nie popłaczemy razem w toalecie
Już nie poobgryzamy paznokci przed sprawdzianem
Już nie przepiszemy ćwiczeń z PO
Już nie powiesimy obok siebie kurtek w szatni
Już nie pójdziemy w czasie lekcji do kina
Już nie zjemy podarowanej kanapki
Już nie wbiegniemy po schodach na trzecie piętro
Już nie usłyszymy: „Nie rozmawiajcie! Tyko uważajcie!”
Już nie pożyczymy dwóch złotych od Krzyśka
Już nie zobaczymy zdziwionej miny informatyka
Już nie poskaczemy na wuefie
Już nie usiądziemy
Już nie…
Już… .

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • skasujeto
      Interpretacja

      Przez skasujeto · Opublikowano

      Interpretacja   na zajęciach przerabialiśmy Słowackiego później był Beckett   profesor wspominał konteksty kto z kim zazdrość kochanka niechciany syn   profesor miał okulary i uważał że dobrze widzi a my na widowni siedzieliśmy  mało widzieliśmy mniej zrozumieliśmy   to była uczta  mieliśmy czasem doktoraty ale ucztę znaliśmy głównie  z kuchni   jedno zostało  ludzie umierają   słowa żyją dopóki w pamięci  
    • iwonaroma
      zły smak

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      bywa słodki   i ten jest wówczas gorszy niż gorzki    
    • beny7777
      Kolejny piękny rok

      Przez beny7777 · Opublikowano

      Lata mijają czemu niby mam to tlić  Choć smutek dopada mnie, to chyba tak musi być Mija kolejny rok, ja dalej nie mam nic Jestem coraz bardziej pusty, jestem coraz bardziej zły   Nasze sprawy? Chyba co najwyżej wasze Telefonu nie odbieram, kłamię, że tracę zasięg Na starcie dławię się, łzy są moją metą Miałem głębię oceanu dzisiaj jestem płytką rzeką   W oczach moich obojętność, życie ma cel jaki? Aż się dziwię, że ten smutek nie dał mnie rady już zabić Ambrozja za pięć patoli, serio bliski paranoi jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Jakbym iskrę w sobie miał, to nie wchodziłbym na dach Patrzę w górę, co na dole jest to już dobrze znam Życie z dnia na dzień ucieka, niczego nie jestem pewien Czeka na mnie ogień piekła, a może czeka już Eden?   Tego nic już nie zasłoni, mam w sobie tylko gorycz Miałem w sobie kiedyś iskrę, teraz o niej nie ma mowy Nie mam głowy, żałosny jak wydmuszka jestem To, co wdycham w płuca, to już nie powietrze   Schylasz wolno głowę, to chyba się skończy źle Dwie świeczki w salonie w końcu dogaszają się Łzy po twym policzku schludnie poruszają się, już wiem Myślałaś, że ukryjesz to w swoich okularach Chanel.
    • Gosława
      puchową kurtką okryta

      Przez Gosława · Opublikowano

      @truesirex to miłe dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Może masz podobną wrażliwość to by wiele wyjaśniało Zdrowych Spokojnych Świąt 
    • slavu
      Zimowy strach

      Przez slavu · Opublikowano

      Pijanych aniołów zgubione pióra kołyszą powietrzem   Pijanych zimą, jak wina białego chłodnym szeptem   Iskier zamarzłych trupi pląs, pióra i śnieg   i lęk motyli o rychłą śmierć, i brzeg   W zimowym akcie napuchłe mrozem pękły mi oczy   Sny skrzepły nagle, jak sople lodu wiszą u okien   Czekam na lek, na Ciebie, na oddech i śmiech   W wełnianą torbiel czekam owinięty czekam pęknięty   przezroczysta broczy krew  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...