Serce i cień

[Magda Rosa]

Zapomniał cień, że w słońcu stoi,
że tylko wyspą jest,
zapragnął znów narodzić się
i przestać wciąż za sercem biec.

Nie wiedział cień, że nie dosięgnie
wytchnienia słodkich snów,
zbyt blisko serca wcześniej żył,
inaczej nie potrafi już

oderwać się od butów losu,
samemu ponieść cel,
więc wmówił sobie, że pokochał
przy sercu rano budzić się

Nie poczuł cień, że można przecież
w ciemności bólu nie kryć się
i zniknął nagle, jakby zgasł
- pokonał go przed nocą lęk.

[zak stanisława]

każdy z nas ma taki swój cień, który za nim stoi i taki przed którym ucieka....
pozdrawiam Różyczko ES

[Magda Rosa]

Dziekuję. Zresztą już za to w warsztacie:-) Tak, rzeczywiście każdy. A ja uciekłam chyba w wiersz o cieniu :-D

Pozdrawiam cieplutko
MR