Mikroskop moich wad

[Arya Rio]

Rozdarłeś moją duszę
niczym połówki jabłka

podzieliłeś na to
co złe
i na to
co gorsze

Ważysz mnie w dłoniach
badasz każdą z moich wad
każdą cząstkę z mojego
wewnętrznego wszechświata

pod mikroskopem
moich wad...

Układasz zaciekle puzzle
mnie samej,
dopasowujesz pod
względem koloru
to co ma tysiące barw.

Starasz się odnaleźć
logiczny porządek
i rytm

w kalejdoskopie
moich uczuć...

Bijesz mi brawo
kiedy potykam się,
a kiedy padam
podajesz rękę
by jedynie ponownie
ujrzeć ten lot

w labiryncie
moich dróg...

Każdy gorący
upragniony oddech twój
zaczyna zamarzać
zaczyna trzaskać
jak szkło
rysuje mi serce

miliony odłamków
jak gwiazdy...

Pamiętasz?
Te same które
w ułamku sekundy
potrafiłeś zliczyć,
teraz mnie przytłaczają,
wlewają się

do mojego
kalejdoskopu uczuć...
milionami barw

A Ty ciągle liczysz?
A Ty ciągle szukasz?

A Ty ciągle patrzysz przez
mikroskop moich wad...

ale... nie widzisz

Separujesz na
te żółte, niebieskie,
parzyste i te bez pary,

magiczne cząstki mojego uczucia
odzierasz z gwiazd...

A przecież
gdybyś tylko...
choć na chwilkę...
oddalił od tego wzrok
i... i spojrzał na
wszystko razem!

Może zauważyłbyś...?
że wszystko to...
że to zawsze była...
Twoja twarz...