Requiem

[Jedna Na Milion]

Gdzie sens jest w życiu, gdy umierać trzeba
Choć nie zdążysz nawet dotknąć skrawka nieba?
Po co zaczynać walkę z bezczasem
Wiedząc, że cisza jest tylko hałasem?
Jak wolność niewolą
Pycha pokorą

Wiesz dobrze o grzechach, co ludzkość podbiły
Od wieków początku wieczność skreśliły
Pewność w niepewność nagle zmieniły
Nawet kochanków odwiecznych skłóciły

Niewiernych miłości wzorcem nazwały
By ich ideał przyświecał wytrwałym
Ludziom niepewnym, w uczuciach niestałym
Stojącym wiernie pod nietrwałości sztandarem

Rozpustę ogłoszą requiem dla ludu
Aby nie znosił miłości trudu
Nie doczeka jednak żaden z nich cudu
Nie zmyje ze swej twarzy przewinień brudu

***

Czy sprawiedliwy jeden zostanie
I z miłości do ludzi z prochów powstanie
Wyprze się grzechów i przyjmie wyzwanie?
Nikt nie odpowie na absurdu pytanie...