Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie wypuścisz jej z ręki
choć ramię wyrywa z serca
po to takie imię ci dano

nie boli noc ni dzień
każdy wypełnia wspinaczka
i widok na tablicy wyników

nie zawiedziesz
i tak już zostanie



http://www.mazurkiewicz.com.pl/wiersz.html

Opublikowano

Wiem,ale anatomia... nic tu po niej.
Nie napisałam ,ale wiersz jest dedykowany.
Jeśli dedykant rozpozna i uzna, to tak zostanie.
W każdym razie uwagi biorę pod rozwagę.
Dziękuję i pozdrawiaM:))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Judyt, dzięki.
Każdy kiedyś musi się wspiąć do wysokości zadania.
Ale nie każdy potrafi tak wysoko.
PozdrawiaM.
Też popieram inicjatywę, choć wspinanie można zastąpic działaniami horyzontalnymi, pzdr, Stefan.
A za horyzontem?
Stefanie pozdrawiaM.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy amazonka?
Jest link do wiersza,
jeśli są watpliwości co do tematu to chętnie wyjaśnię:)
W. w tytule oznacza imię -Wiktor,może to coś mówi:)
PozdrawiaM.
Opublikowano

Owszem mówi:pochodz. łacińskiego, od słowa victor (zwycięzca). Imię to w Polsce występuje od XIII wieku, ale większą popularność zdobyło w XVI w. Zdrobnienia: Wiktorek, Wiktuś, Witek, Wituś. Inne formy: Wiktorian, Wiktoriusz, Wiktoryn.
Ale jak się wsłuchać uważnie w magiczne wibracje tego imienia, to wcale nie kojarzy się z nim obraz tryumfującego wodza. Wiktor, jeżeli już odnosi zwycięstwo, to wcale nie dzięki śmiałym i ryzkownym posunięciom, lecz raczej dzięki starannym, drobiazgowym przygotowaniom i obliczeniu każdego swojego kroku;), a co.
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...