Samotność

[Elhana Hartnett]

Samotność jest jak drwiący
śmiech dziecka,
jak nagie ściany,
przestrzeń bez końca,
gdzieś w pośpiechu zostawiona
na ławce teczka,
rozpacz i ból wyciągające
swe dłonie do słońca.

Samotność to serce nie do pary,
drzewo pozbawione liści na zimę,
jeden zakurzony kubek do kawy,
co noc zimna pościel,
cień po Aniele Stróżu w ramce,
dławiący płacz,
niemy krzyk,
każde nowe urojenie.

Samotność to brak zrozumienia,
beznadziejna pustka,
tęsknota do tych,
których już nie ma,
gdy płyniesz w tłumie, wśród neonów,
dobrze się bawiąc z procentem w głowie,
w ogromnym mieście, wszędzie,
wtedy rozumiesz samotnośc

[Jerzy Janiec]

Ten wiersz do mnie przemawia. Oby takich więcej!