Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kamienna Panna


Rekomendowane odpowiedzi

Kamienna stara poobijana dłońmi czasu fontanna
Przysiadła na niej zasmucona kamienna panna
Płynęły kiedyś z jej oczu wody źródlanej łzy
Teraz nie płyną taka cisza pewnie teraz coś śni

Tylko te oczy kamienne utkwione gdzieś w dali
Pamiętają tych wszystkich, którzy przyszli z oddali
By ugasić pragnienie w cieniu panny kamiennej
Lecz jak dym zniknęli w paszczy czasu niezmiennej

Któż zliczy ile razy przybyli i odeszli dalej w nieznane
Wszystko można wyczytać w tej fontannie poobijanej
Ona wszystko pamięta przez nią wszystko przepływa
Nierealna rzeka czasu i ta woda rzeczywista, prawdziwa

Przysiądź ze mną proszę na skraju i słuchaj Tej fontanny
Nim rozwieje się czar i nastanie blask słońca poranny
Nim odejdą anioły świetliste i szare potępione dusze
Nim pójdziemy dalej nim z tobą w drogę znów ruszę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...