Niezwykły ten nasz gołąbek

[Lilianna Szymochnik]

Gołąb uchodzący,za ptaka bardzo łagodnego
spokojnego i o czułym z natury usposobieniu,
co nie jest zgodne z prawdą,jak o nim mówiono,
od najdawniejszych czasów,był symbolem pokoju.
Dziś jest emblematem ruchów obrońców dobra złego
gołębiami zwą zwolenników ugody i dla kompromisu.

"Gołąbeczka"-piszczotliwie,tak nazywano ukochaną
a złym określeniu panienki lekkiego prowadzenia się.
Wzieło się to z stąd,iż były ptakami wielu bogiń miłości
w różnych kulturach zaszedł gołąb-nawet do sanktuarium,
do kultu prostytucji sakralnej i poświęconym,tym boginią,
dla Arodyty atrybutem kochanka bogini Adonisa i syna Erosa.

Gołąb był,też ptakiem świętym i wróżebnym w szczególności
w Egipcie w Chinach wykorzystywane,do przesyłania wiadomości..
ponieważ wrodzony z natury instynkt powrotu do gniazda z mądrości
mięso gołębia,było cenionym przysmakiem,ponieważ,nie zawierało żółci,
że jadają tylko zioła lecznicze,jak powój polny,czy werbena gustujące gołąbki
z stąd,to cechy,ich łagodności-a jaja miały zapewniać przychylność i w miłości.

Jeszcze w dzisiejszych czasach mięso wnętrzności nabierają leczniczych właściwości
dziś jeszcze,na wsiach sądzi się,że przywraca siłę ludziom bardzo chorym rosół z tych gołębi.
W Starym Testamencie gołębica obwieściła Noemu koniec potopu wracając z gałązką oliwną do arki,
jest,też symbolem Ducha świętego zstępującego jako!-Gołębicę niebiosom-ujrzał ochrzczony Jezus syn Boski.
Chrystus jest naszym bardzo wymownym gołębiem duchowym-naszym świergocącym prawdę ptaszkiem ludziom ziemi.
Jest ucieleśnieniem duszy ludzkiej wzlatującej do raju i siadającej,tam na gałęzi drzewa pijąc wodę życia do wieczności