Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pajęczyna tkana zamgleniami
bystrzynami sprawnie przewiązana
wierzchołkami wzniesień ozdobiona
kroplogłosem w brzasku rozedrgana.

Chmurne duchy niosą niebu wodę
pionem w pasach wilgoć męczy oczy
zanim ziemi każe rodzić życie
słaby letni deszczyk wielbi suche.

Słońca wschodem w trasę ruszasz z wiarą
w metę. Idziesz w górę ścieżką ciasną.
Świerczek z jodłą w parze zgrabną bramą
stoją kłując mocno w zamian za trud.

Rychło braknie płucom taktu wdechu
dalsze kroki w bólu dźwigną ciało.
Skryte w gęstej trawie skrzypki-świerszcze
zawsze takie same nuty grają.

Składasz rana zmroki kładziesz w stosy
słońcu jaśnieć przez dzień rozkaz dajesz
Zaraz spoczniesz nocą gwiazdom zdjętą
głodny cienia spojrzysz w bliski zachód.

Boski pająk przędzie lekkie nici
niże szczyty. Krople drgając stroją
pamięć w dźwięki. Granie grają walca.
Powiew wiatru muska struny spięte.

Adam Sosna(2006.07.08)

Opublikowano

Com miał napisać, wstukałem w warsztacie.
Zdanie podtrzymuję. Sześć strof dobrej poezji.
Zgadzam się również z Panem Krzywakiem.
Nie tu jego miejsce lecz po prawej,
a odwiedzam część Z często celem edukacji.
Równałby do lepszych.
A tu (wyjąwszy sporą grupę wyjątków)
taki utwór tylko zawyża poziom. :-)))))
Pozdrawiam Piotr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A własnie, że tutaj Z to jest żenada - i pod względem tekstowym i krytycznym. Mnie zastanawiało, dlaczego najlepsi są własnie tutaj - i od jakiegoś czasu wiem.
(to tak w formie dyskusji oczywiście)
Opublikowano

Adamie - jak najbardziej powinni czytelnicy. Tylko problem leży w fakcie, że to autor gzieś te wiersze wkleja, a nie czytelnik. Dlatego też ropocząłem moją przygodę z publikacją od P. Niemniej jednak czytając niektóre "wiersze" w Z, dochodzę do wniosku że to za niskie progi na moje nogi (zanając swoje skądinąd nie koniecznie dobre pióro). Nie chcę tu uogólniać, bo wszak jest w tym dziale dużo ciekawych pozycji. Natomiast mój komentarz o właściwym miejscu dla twego wiersza jest komplementem i będąc jego czytelnikiem właśnie zdecydowałem gdzie jest jego miejsce, co nie znaczy że namawiam Cię na zmianę forum (no chyba żeby się pozbyć silniejszej konkurencji ;-))).
Pozdrawiam Piotr

PS.
Z góry przepraszam za zwrot per ty. Lecz na forum mimo podania nazwisk jesteśmy jakby anonimowi i tak chyba wygodniej jest się porozumiewać. Jeślim uraził czekam nagany i z góry przepraszam. Jeśli pasuje jestem Piotr (Piotrek, Piotruś, Pietrek, ... ... ... :).

Opublikowano

Piotrze
można sto lat dyskutować gdzie jest czyje miejsce
nagrodziłeś moje wysiłki nie pierwszy raz
żeby "poprawić" Ci humor - ten tekst jest mi bliski
ale doczekał się określeń
"banalny, zgroza"
i tak mi się podoba
Tobie chyba też
dzięki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...