Z głębin duszy

[Lilianna Szymochnik]

Głucha tępa cisza rozpala moje zmysły
idące od duszy z wnętrza biegną w słowa.
Czuję puls mojego serca krążącą krew życia
wyrazem dla ciała z falami,ze źródłom mojej istoty.

Zatapiam się w tą głębię,ani to sen?-czy jawa?
w granicach objawiam wymiar w obraz w astralny.
Sam,ze sobą na sam,w tej bujnej oku myśli iluzjona
rozmyślam i w dalekie sięgam,z tego okna w horyzonty.

Wszędzie jakbym okiem film widział panoramy w te ekrana
przewracam w głowie taśmy dla kliszy w barwne idące kolory.
Jestem w niepojętej zadumie słyszę odgłosy gra wszędzie muzyka
oddając do bodźców wyraz,co mówi rozum ciału-w te z ciała impulsy.

Kołyszące wybujałe myśli wracają się wstecz myślami wspomnienia
przemykają w kadry do archiwum-wyciągają zapomniane,moje i karty.
Mieszają,tasują,przekładają,układają w całość pracuje moja wyobraźnia,
która oddaje przeszłe życia chwile-w znaczenia-skupiając jedności owe!..fakty.