Orfeusz syn muzy i poezji Kaliope

[Lilianna Szymochnik]

O mitologiczny boski Orfeuszu grecki z Tracji poeto śpiewaku i muzyku..
ty który potęgą swojej sztuki potrafiłeś czarować zwierzęta nawet rośliny.
Nawet kamienie tańcowały w tak twojej boskiej,dla nuty idącej matki-tej Muzy..
synu Kaliope i boga rzecznego Ojagrosa i gry,na kitarze będącego mistrzem śpiewu.

Oczarowałeś grą cały podziemny Hades,dla twoje zmarłej żony Euredyki ukąszoną śmierci jadu w tą żmije..
króla samego podziemi,oraz jego sercu małżonkę Persyfonę i wszystkich,tam zmarłych cieniem,już wiekiem snu.
Mogłeś zabrać światu dla życia żywych swoją ukochana sercu swoją Eurydykę,ale zawiodłeś w tym jednym zakazie..
obejrzałeś się,za siebie i straciłeś wszystko-Orfeuszu,co zrobiłeś,nim mając dotrzeć,na ziemię straciłeś w nieszczęściu.

Pogrążyłeś się na zawsze w głębokim Orfeuszu smutku swojej,tak gorące tęsknocie w te z bólu swoje serce..
przelałeś swoje cierpienia i kochanie,ku czci Apollinowi mniej,niż Dionozosowi wina,ten okrutnemu wydał cię wyroku.
Za co zostałeś rozszarpany,przez menady z zemsty zazdrości wysłane pogrążone ekstatycznym amoku w szaleństwie

Bóg wina Dionizos zemścił się okrutnie wypuszczając,owe!-Kobiety zdziczałe,dla twojej,to śmierci o Orfeuszu.
Twoje rozszarpane i rozerwane ciała członki leżały wszędzie we krwi-Zebrały i pochowały,jej!-Siostry muzy boskie..
A twoja głowa popłyneła z wodami rzeki,aż na wyspę Lesbos,tak straciłeś swoje życie i to by był twój konie-Orfeuszu.