Skarb

[Jan konto]

Skarb wielki dostałem od życia
O jakim wciąż śniłem w marzeniach
Cenniejszy niż łyk wody do picia
Dla konających w pustyni z pragnienia

Ty wysłuchałeś mych modlitw Boże
I usłyszałeś jak serce me woła
Za wszystko teraz dziękuję w pokorze
Że tak cudownego mi dałeś Anioła

Ona jest dla mnie jak ogień płonący
Który w mym sercu nigdy nie zgaśnie
Jest jak piękny sen wciąż się śniący
Kiedy tylko wieczorem się zaśnie

A jakiż jest w Niej czar i urok wielki
Piękna, jak tęcza na niebie po burzy
I delikatna jak rosy kropelki
Powoli płynące po płatkach róży

Przy niej świat cały wiruje z gwiazdami
I wzmaga się serca mego drżenie
Jak tylko słodkimi muśnie ustami
Bądź kiedy anielskie rzuci spojrzenie

A gdy swą dłonią pogłaszcze po twarzy
Tak delikatną jak skrzydło motyla
To wtedy tylko o jednym już marzę
Aby się w wieczność zmieniła ta chwila

Bo ja tak bardzo Ją pokochałem
Że już nie widzę poza nią świata
Bowiem tym skarbem o którym pisałem
To jest kochana ma Małgorzata