Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Koszmarny omam senny

Lilianna Szymochnik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lilianna Szymochnik

Lilianna Szymochnik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Otulony płaszczem ciemnej nocy
wyjący jak wilcze do księżyca.
Błądziłem w gąszczu uczuć moich
snu!-W którym mnie dreszcz przeszywał.
Opętany i zgubiony w ostępach grozy
błądziłem w labiryntach nocnej zmory.

Otulony płaszczem ciemnej nocy
zmagający się z siłami cienia.
W koszmarnych omamach krwawej wojny.
przeraźliwych dźwięku,szczęku broni.
Błyskał miecz złoty w rękach moich
zasłoniła moje ciało-tarcza egidy Zeusowa.

Otulony płaszczem ciemnej nocy
szukałem światła w ciemności.
Walczyłem o duszę,ze śmiercią o życie
w amoku żądzy szalonej paranoi.
Mój!-Anioł Stróż mnie ochronił,
ze snu obudziła-anielska muzyka.

Otulony płaszczem ciemnej nocy
ujrzałem światło w tunelu i mój pokój.
Cały zlany potem w urojonej gorączce
wróciłem z tej orbity?-na ziemię.
Serce przestało łomotać żyłem niebem
szczęśliwy,że to sen był?-i mój koszmar.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      pozwól mi ma jesień

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Wochen Napisałeś wiersz delikatny, medytacyjny, pełen wyciszenia. Piękne jest to przejście od obserwacji zewnętrznej ("rysuję ślady", "idę po zapachu") do całkowitego zlania się z tym, co obserwowane - "swobodnie spadam , razem z nimi , jestem żółty brązowy". A potem świat przestaje być martwą materią, staje się rozmową. I ta gotowość słuchania, bez odpowiadania. Bardzo mi się podoba. :)
    • Berenika97
      Determinacja

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Starzec zatory, zatory życie ma humory raz w lewo, raz w prawo wszystko leci krzywo ale zanim się zepsuje katalizator ratuje   Pozdrawiam:)
    • andrew
      O. Ona!

      Przez andrew · Opublikowano

      @Annna2 Nie tylko artystów bywa natchnieniem , podąża za nią spojrzenie, o lotach marzenie .   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Berenika97
      O. Ona!

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2 Aniu, sprytnie zastawiłaś pułapkę! Czytam, próbuję rozszyfrować te zagadkowe obrazy - "passaty na wietrze", "kumka", "patyk i gumka", myślę sobie: symbolika? metafora kondycji ludzkiej? Może chodzi o artystkę .... I nagle - "czapla siwa" na końcu! Cały wiersz się przewraca jak domino i układa na nowo. Wszystko nabiera sensu: ta jedna noga, cierpliwość, wypatrywanie "szczęścia w wody okruchach" (czyli rybek!), ten patyk, który "połknie szybciej niż gumka zetrze"... Uwielbiam ten żartobliwy ton - "cnotami nie grzeszy jak wielcy artyści", "mimoza albo inna muza w natchniuzach" (to "natchniuzy" jest świetne!). Pokazujesz czaplę z przymrużeniem oka, z sympatią dla jej drobnych niedoskonałości. A jednocześnie - czy to tylko o czapli? Bo ta "czapla jak Godot marząca o lepszych jutrach" to już coś więcej. Każdy czasem stoi na jednej nodze, skulony, cierpliwy, wypatrując czegoś w wodzie... Dowcipny, zaskakujący wiersz. Bardzo mi się podoba. :)))  
    • andrew
      Przyroda

      Przez andrew · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz  Super...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...