Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

" Tylko Ciche Cuda"

Alan K. R. Tomasik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Alan K. R. Tomasik

Alan K. R. Tomasik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Bez kawałków dumy nie jest łatwo
, wkradać się do świadomości
, oblanej czułym dotykiem.
Przeczuwało się , może widziało
, dotykało , lecz mi ciągle było mało
, za mało na bycie kimś więcej niż marnym pyłkiem.
Nieupamiętniony na receptach
, nie wyjęty z bukowego kredensu
, staje się powoli ludzką istotą bez wyrazu.
Owszem pamiętam , mówiłem to
, gdy imbirowe zmierzchy zmrużały powieki.

Po upornej wiośnie schematów
, budzi się dylemat ze śpiączki :
"Istnieć czy nie Istnieć" ?
Zostawie to innym... ja mówię
, bez wpływu wyżej instancji:
"Przejmijmy się przyszłym pokoleniem"
, które salwy wypuści ku przestrodze.
A może wyczarują z cylindra
, syrop na kwaśne awantury
, plastry na stratosfery pełne rozkoszy
i pastylki na bogobojną pamięć.

Ah ta mijająca egzystencja...
zmusza do satysfakcji , której brakuje każdemu
, czy rajskiemu niemowlęciu
, czy wędrowcy co nigdy nie doszedł do peronu
o nazwie "Szczęście"
Urwaną kokardą trafiam w kawałek zadumy
, a ona jak stado opieszałych wygnańców z ziemi Obiecanej
, którzy nie pytają nawet o rozłąke
, pełną gerberowych pokładów pamięci.

Skrada się coś pod mosty
, nie czuć przybżeżnych chórów
, ani dziecięcej surdynacji.
Jak zwinny nabój , który nie trafia do sedna
, zachowuje się ja i pomykam
, za ręke ze spójną percepcją.
A gdy mnie brakuje
, to tylko estetyczne powietrze odpoczywa
, bo umalowane światło z kilku pędzli malarskich
,nie kładzie cech na współczesny realizm.

Nawet tęczowa aura nie świeci na kształt człowieczy
, bo kożuch z jaskrawym guzikiem założyła .
A guzik , jak guzik , nie wie co jest grane
, może przedostatnie słowa na chwalebne pożegnanie ?.
Coś chlupiącego kiwa zachodzącą nad głową aureole
, w strone upadłości Pańskiej i wlecze się
, za cierniową koroną
, przykrywając niepodobne wyrzeczenia.
Ale co tam , to tylko cuda.
To Ciche Cuda , co wracają do niepokalanej przystani
, porośniętej we wszelkie idealnosci nadstwórcze.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Father Punguenty
      Wiersz na kacu

      Przez Father Punguenty · Opublikowano

      Chcesz raptem bracie umoczyć pyska,  kędy się flaszka z bruzdy przebłyska ? Chcesz poczuć w zwojach wirowy prąd,  zaś w duszy lekkość i miły swąd ?    Lecz nim wypłyniesz, niesyty kolego, pamiętaj, że twe łapczywe ego rozdęte do granic ślepej niewoli, nie skurczy się gładko do trzeźwej woli.   Bo z pierwszą, w wątpiach ckliwie zadudni,  lecz pijesz dalej - choć nie ze studni -  aż w gębie zakwitnie posmaku pąk -  nim rano dostąpisz gastralnych mąk.    Z drugą, otworzą się czerstwia ukryte, przed dziwnym jakimś, nieznanym bytem, w którym na srebrnych polach do rana Błąka się księżna w czerwień odziana.      Za nią sznur dziewic z rękami w górze,  w srebrzystej bieli, błękicie, purpurze.  Zanoszą błagania, by za garść groszy skąpać się w chwili niezwykłej rozkoszy,     Do której wrota chwalebnie zabite,  chronione czystym żelazem litem. Lecz która z nich klęknie i się ukorzy,  na twe skinienie się furta otworzy.   I łąki ujrzysz, bujne, promienne, i srebrne wydmy, morza bezmierne,   i raje słodkie, gdzie głos wabi, śpiewa, a śpiewem strąca owoce z drzewa,   Jak gdyby gwoździe wskroś przerdzewione ktoś w mózg ci wbijał jak rymy szalone, które wykreślił zbój - wariat, poeta,  gdy umysł wyostrzy mu trzecia seta.     Z czwartą, zawitasz w gaj pomarańczy, gdzie kiwa się głowa starego radży który, gdy chwycą potrzeby kleszcze, klekocząc mantrę, powtarza - Jeszcze.   Istotnie, w skrócie, to ciebie czeka,  gdy w suchy pysk wlejesz tak ze sto deka - com sam doświadczył i spisał w bólu,   po czystej z lodu i jednym Red Bull-u.     YouTube - wersja dla leniuchów (udźwiękowiona)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • FaLcorN
      Gdzieś do prawdy i do Ciebie

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka U mnie z puentowaniem szybko. Zgadza się, początek wiersza wyznacza rytm. U mnie dobra rytmika w wierszach to jeszcze nowość. Melodia mi ucieka w myśli. Cały czas trzymam w głowie wciśnięte klawisze melodii bo mi odpływa. Od tego mam to co nazwałem arytmią.
    • Simon Tracy
      Isla de las Muñecas

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Gosława U mnie to połączenie gotyku i modernizmu. Połączenie depresji, psychopatii i mroku. 
    • Migrena
      List którego nie umiem wysłać.

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Gosława też mi się spodobała :) Obrazy z utworu i mój wiersz to zasadniczo dystopia egzystencjalna. Niech to diabli wezmą.
    • Leszczym
      Ambicje

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Migrena Tak, taki układ może mieć jakiś sens - uczymy się wzajemnie. Luksusu również :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...