Homo sum

[Magda Rosa]

to nie obietnica ale kolebka wolności
mimo przedtem i potem

to pokorne zaplatanie dróg
gdy duma przechadza się niebem

to czas w oczach niepełny
chociaż wylewa się z butów
zdeptany jak anioł stróż

to zamyślenie trzciny
w ramionach wiatru stworzenia

[dragon-fly]

Czytając pominęłam kolejne 'to', poza tym w pierwszym wersie. Nie sugeruję takiej poprawki, bo nie jestem autorytetem, po prostu mi tak lepiej brzmiało. Ogólnie wiersz, poprzez swój refleksyjny klimat, wzbudził we mnie bardzo przyjemne emocje.

"pokorne zaplatanie dróg
gdy duma przechadza się niebem" - bardzo fajny fragment.
Te 'zamyślenie trzciny w ramionach wiatru' też przyjemnie gra w wyobraźni.
Zachwytu ;)

[Magda Rosa]

Dzięki wielkie dragon-fly za ślad. Miłe to bardzo i ważne dla mnie, szczególnie jakoś tak dzisiaj. Dobrze działa na chandrę:-) A nad poprawką pomyślę, nie wiem, może rzeczywiście.

Pozdrawiam milusio
MR