Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

nieporozumienie


Horthy

Rekomendowane odpowiedzi

nieporozumienie:
miłość

o tak przynajmniej bywa nazywane
kupczenie spojrzeniem uściskiem dłoni pocałunkiem nawet cnotą
nawet bezcennym skarbem słowem kocham
zaprawdę najgorsza to spośród zbrodni ducha
sprzedawać na wrzaskliwym jarmarku samotnych

o handlarze pośród szlachetnych kolumn świątyni
niegodziwcy otwórzcie oczy spójrzcie w dół na siebie
bezwstydni ilu z was prawo ma do słowa Miłość
ilu z nas
nie wiecie nawet jakiemu bogu gwałt zadajecie
– kocham Cię – ja Ciebie też
nędznicy potraficie liczyć tylko do miesiąca czasem kilku
karnawał pajaców
wieje z ciemnych oczodołów pustota przeraźliwa
trzecia tischnerowska prawda

a tobie nie wolno nie wolno rozmieniać się na drobne
słowo uścisk pocałunek czekać muszą cierpliwie
gdyby zaś czekanie przerwać miała dowcipna śmierć
zgódź się bez wahania inaczej nie warto
po prostu nie warto


a Miłość prawdziwa
bliska jak najbliższa z gwiazd
zasłania się muślinem chmur ze wzgardzoną godnością
niczym podartym wachlarzem rodem ze śmiesznych zakurzonych epok
zagryzionymi wargami szepcze uparcie bezgłośnie:
nie ukażę świętego oblicza byle podlotkowi
dotrzymuje słowa to trzeba przyznać
bądźmy szczerzy od dawna twarzy Jej nie widział nikt
sama siebie już zapomniała nie istnieje bowiem lustro na tyle bezczelne
by przypomnieć Jej o skutkach zapomnienia
tak fatalnych dla urody

od czasu do czasu dla marnego pocieszenia
drżącymi palcami wyjmuje z szkatułki poświęcone sobie wiersze
i po grubo upudrowanych policzkach spływają wolno ciężkie łzy
Szekspir – Goethe – Byron – Mickiewicz – Karpiński – ...
cała ta zgraja oszustów

Julia miała czternaście lat Romeo piętnaście
pusty śmiech nieporozumienie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przykre...
No - ale cóż, to była tylko nędzna, pojedyncza próba, nie zamierzam pisać więcej (owacje). Mimo wszystko, poproszę Cię o parę argumentów, jeśli nie masz nic "naprzeciwko"... Liczyłem choć na punkt za oryginalność, w końcu większość niewydarzonych "poetów", jeśli pisze o miłości (a pisze w co drugim wierszu), to z innej perspektywy. :)

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @agfka Ale extra, tak dobre, że teraz nie przeczytam i nie wypowiem się. Aż prosi o nagranie. Później wrócę :D
    • w końcowym efekcie letniej wiosny mokre ulice i kamienice   diabeł częstuje zimną kawą jak zwykle spóźnieni o jeden łyk pomruk czasu i pięć linijek niezapisanych wierszy   jeśli liczy się piękno będziemy się nim cieszyć w zaułkach Niemna trolejbus pojechał dalej   cień miasta ociera się o ludzi deszcz krzyczy bez haniebnego celu  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Też mam wrażenie, że jest granica, której nie powinniśmy przekraczać, bo po prostu za dużo jest w nas nie pasujących do siebie elementów. Zupełnie jakbyśmy jako gatunek mieli błędy w podstawach i dlatego nie mogli sięgać wyżej, jakby to było z jakiegoś powodu zabronione i jakbyśmy co rusz dostawali nowe szanse, których nie potrafimy wykorzystać. Nasz świat to wciąż przewracająca się konstrukcja idąca wzwyż, a zapominająca o bokach. Być może eksperyment :)   Dziękuję :)   Pozdrawiam
    • @agfka O rany, nie sądziłem, że kogoś to ruszy. Dzięki, też jestem nędzny jak cholera, słusznie mówisz. O to chodziło, by było niezrozumiałe, by każdy usłyszał siebie. Potem poczytam autorkę tak pięknego komentu. Szczęść Boże :D @agfka Karaluch był u Schulza napewno (ojciec się przemienił) u chyba u Kafki. Fajny trop.  @agfka A w ogóle to się wzięło z Kochanowskiego:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Hmm, no interesujące. Weźmy sytuację, gdy... szary tłum, godzina siódma z minutami, węzeł przesiadkowy i ten *** czytaj upierdliwy przejazd kolejowy, zmora miasta (rogatki opadają tam na dwadzieścia minut, a ktoś rozebrał kładkę, być może ze względu na samobójców rzucających się rzekomo wprost pod pociąg). Wysiadasz, masz dwie minuty na przesiadkę i widzisz jak opadają ramiona tego ustrojstwa, ty stoisz jeszcze po stronie dla autobusów, a tam, po drugiej jest twój tramwaj i wiesz, że wygląda to kiepsko.   Co robisz kocie/lwie? Jaka jest Twoja decyzja? Ryzykujesz spóźnienie czy mandat?   Będziesz pierwszy (dostaniesz mandat reszta nie pójdzie, jeśli go nie dostaniesz to reszta pójdzie za tobą) czy czekasz grzecznie (jak powinno czekać stado) na "pierwszego jelenia"? Co tam psy (stado), co tam polowanie, ty chodzisz swoimi drogami jak kot. Być może to jest "socjalne" jeśli rzeczywiście nie przejedzie żaden pociąg, ale co jeśli ten pociąg akurat przejedzie, a staruszka za tobą nie zdąży przejść? Stadem nie jesteś (szkoda, bo akurat w tym przypadku to daje najwięcej możliwości). Jest jeszcze opcja numer trzy - czekasz aż przejdzie "pierwszy jeleń" i całe stado... a właściwie to zostajesz po stronie autobusów na dwadzieścia minut w czekaniu i obserwowaniu, tylko czy w wojsku można się spóźniać? Co z tą dyscypliną? Który system wartości wybierasz, którą dyscyplinę, jeśli pogodzić ich nie można? Gdzie się kończysz, a gdzie się zaczynasz?   Dla porządku jedna informacja - przewidziany jest zapas czasu piętnaście minut, po dwudziestu może nie być dobrego połączenia w dalszą drogę, a spóźnienie jest gwarantowane.   Taki mi się z życia przykład nawinął dla Ciebie do pomyślunku :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...