Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na zydelku


Rekomendowane odpowiedzi

usiądźmy na zydelku
naszej nagiej prawdy
zaplećmy dłonie
artretyzmem wykrzywione
otoczmy ramieniem
w krzywym lustrze
naiwności
naszą duszę
zagubioną
między
kłamstwem i zazdrością
między tobą a mną
szalejącą
na bezdrożach
bezpamięci
weźmy oddech
w płuca świata
zatrzymajmy
to co dobre
to co piękne...
niech zachwyci się
ta dusza
niech uleci
podtrzymując warkocz życia
upleciony
ze słabości
ogarniemy swe
pokusy
obnażymy
własne rządze
zatrzaśniemy drzwi obłudzie
i siądziemy
na zydelku zadumania
na pohybel normalności
w zamyśleniu
zwyciężymy....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...