Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pięknie tomaszu, podoba mi sie nowe zastosowanie mojego 2-wersu tylko ze w takiej formie, moze ładniejszej, bardziej poetyckiej ucieka sens ktory chcialam przekazac. dziekuje serdecznie, zapamietam obraz ktory stworzyles ale nie zmienie tego co powstalo w mojej glowie pod wplywem w podziekowaniu i podziwie.

Opublikowano

wcale nie, sens zostaje ten sam
jakie ma znaczenie,ze wyglada pieknie, ze nie ma loków, a że zwycięża w życiu to już wiadomo po tych górach przeniesionych

mnie też z tej miniatury tylko te dwa wersy przypadły :))

pozdr, frrr ;)

Opublikowano

fraszko moze uda mi sie ciebie przekonac do celowosci tych wersów lub nie. gdy ty góry przenosisz- tryb niedokonany, mozna przenosic i w ostatecznym rozrachunku przegrac cala walke. a te loki ktorych juz nie ma? zawieraja cala opowiesc w wielkim skrocie, mowia tak naprawde z czym wygrala N.
bede bronic zaciekle przez emocje pod wplywem ktorych to napisalam, moze to i niedobrze i nie powinnam tego publikowac skoro podchodze do tego tak osobiscie. nie mi to oceniac, tak czujeipisze, byc moze nie trafiam. poezja ma 2 cele by pomoc wyrazic emocje twórcy (niekoniecznie poecie jak widac) i traficz do odbiorcy, podobac sie publice. jako ze ten spelnia w pelni choc jeden warunek ktory byc moze nie stanowi o jego wartosci jestem dumna ze potrafilam ubrac uczucia w słowa.
a za krytyke bardzo dziekuje bo jest cenna i duzo juz wniosla w moja "worczosc"

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin  dziękuję Ci za ten komentarz i za to spojrzenie. Może napisałam ten wiersz nie tak, jak chciałabym by był czytany. Dla mnie Mary była po prostu zmęczona ciągłym uciekaniem w to co nierealne. Chciała raz solidnie stanąć na nogach. I właśnie przestawała być bezradna i zniewolona. Choć nadal czeka na cuda, to tym razem bardziej przyziemne, a przy tym może i bardziej wartościowe. No cóż, trzeba popracować nad tym jak układać słowa, by nie tracić sensu :)
    • Niepokojące studium kobiety u progu życia., upatrzonej na ofiarę. Po zrzuceniu z siebie magiczno-baśniowej otoczki, która zapewniała bezpieczeństwo i komfort, bohaterka liryczna staje się bezbronna w swoim ufnym oczekiwaniu. Usidlenie jej nic niewartą przynętą (emocjonalną) oraz  uczynienie  z niej obiektu służący zaspokajaniu własnych potrzeb wydaje się wyjątkowo łatwe. Fragment o utracie zdolności latania przygnębia jako symbol wyuczonej bezradności i zniewolenia przez kogoś, kto ma bardzo mętne intencje. Utrata pierwotnych zasobów (wszystkiego, co stanowiło o sile i tożsamości) pozwala na wzorcowe przeprojektowanie, zwłaszcza że ukształtowana przez zupełnie inną rzeczywistość Mary wydaje się kompletnie nieświadoma zagrożeń w tej konkretnej relacji.
    • Czuję się, jakbym siedział w łepetynie tego kota...
    • @Roma   Chwila liminalna, swoiste przejście między bajką a pragmatyzmem.  Ciekawy jest finałowy, karykaturalnie długi neologizm. Uniewaznia patos, ujawniając głód cudu w świecie który uczy stąpania po ziemi. Nawet w sierpniowy upał. Niezwykle udany wiersz. Podoba mi się :)  
    • @Sylvia jak to u kobiet bywa :) Dziękuję i również pozdrawiam :) @Bożena De-Tre to dobrze :) niech nie śpi, po co spać jak noc taka piękna? Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...