Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Każdego, nie tylko marnego
Zajmuje znalezienie kozła ofiarnego
To proces długi i żmudny
Bo nauczyciel był nudny
Bo mama nie pozwoliła
Bo mnie dziewczyna rzuciła
Każdy jest winny lecz ja nie
Moje sumienie wyprane
I pewnym grzmię głosem jak dzwon
To nie ja lecz właśnie, że on
A kiedy nie ma na kogo
To zwalę na diabła ogon
A kiedy już nic nie wymyślę
To powiem, że winny jest system
Tak bardzo chcemy być czyści,
Że cenzorujemy swe myśli
Tak bardzo boimy się winy,
Że sami w swe kłamstwa wierzymy
Nie chcemy prawd, bo i po co?
Obnażą nas, ogołocą
Tak trudni się przecież znosi
Ciężar odpowiedzialności
Lecz chociaż nikt się nie przyzna
Sumienie jest jak trucizna
Jak robak co dusze nam toczy
I ciągle pcha się przed oczy
I wyrzutami nas dręczy
I koszmarami męczy
Nie uciekniemy przed sobą
Nawet gdy znajdzie się kozioł
Więc zamiast go szukać stale
Na siebie skieruj palec
Wskaż kozła prawdziwego
Za twoje czyny winnego
Od siebie niech każdy zaczyna
Mea culpa ... maxima

Opublikowano

poruszyles super temat,to prawda prawdziwa o czym piszesz no i w sposob (moim skromnym zdaniem) oryginalny,fajnie ubrales mysli.
ichoc nie wiem czy twoj wiersz mozna zaliczyc do poezji,no i troche czestochowskie to fajnie sie czyta i daje do myslenia.
pozdr, M+A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Toyer Życie jest jak nałóg. Tak można podsumować Twój wiersz.  Zycie samo w sobie jest uzależnieniem: chcemy go, niezależnie od jakości. Jak pijak wraca do kieliszka, tak człowiek wraca do życia, nawet jeśli podaje nam ono nie zawsze to, czego pragniemy. To pragnienie życia  mamy wypisane na tablicy serca - jest naturalne, wpisane w większość ludzi. Wyjątkiem są zaburzeni, cierpiący tak mocno, że nie potrafią już pić tego, co im podano.  
    • @Maciek.J to prawda
    • W ciechocińskim parku tłumy kuracjuszy, tworzą pary łabędzie śpiewając bezgłośnie. Kwiatowe dywany pięknem mogą wzruszyć, kolorowe fontanny przywiodą garść wspomnień. W łowickich pasiakach skazane na niebyt; obertasy, mazurki czynią rwetes spory. Wraz z piwem czas spływa, zdjęcia bez potrzeby, ławeczkowe uśmiechy liczą na sponsoring. Współczesny makijaż zmarszczki złożył w grobie, puszystości ścisnęły spinki i suwaki. Brzuszki nie dopuszczą do zbyt czułych objęć, w zapomnieniu zginęła gdzieś granica smaku. W skocznych dyskotekach większość dyskopatów. Przypadkowo usłyszysz coś tam po cygańsku. W ręku czyjaś ręka, jak karciany atut, zaś prawdziwki się bawią grzecznie i po pańsku. Dość wiekowy młodzian chce marzenia ziścić, balzakowska podlotka też szuka przygody. Kruche możliwości w mig ugaszą wyścig. Tylko wstydem zbielały śmietankowe lody. Kilka drobnych szaleństw i już zawrót głowy, a rytm disco podgrzewa pięćdziesiątką czystą. Jeszcze krople potu w pędzie zabiegowym i markotne powroty w swoją rzeczywistość.
    • @SuzanaD   fajne jest potencjał   dzisiaj to wszystko jest passe marudzą wokół że bardzo źle nihilizm wokół już żniwa zbiera samotność wszystkim już doskwiera   najwyższa pora by się zmienić z własnego ego dać trochę innym stworzyć wspólne miłe przestrzenie :))
    • Zgadzam się, werbalnie i nie tylko, z przesłaniem, a temat znam z autopsji. Wychowanie dzieci jest pracochłonne i czasochłonne, stąd wielu się nie chce, a bywa, ze nie może osobiście angażować walcząc o dobra materialne, czy nawet przetrwanie. A jednak po latach, jak się ma jeszcze szczęście,  jest poczucie spełnienia i satysfakcji, czego wszystkim życzę. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...