Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gwiazdy wybuchają większym hukiem
nie robię herbaty dla siebie
inni wyprowadzają swoje psy

na kartonowych meblach rozkładam
karty i zdjęcia jakby wyblakłe
przejęte natężeniem powietrza

a jest tak lekko na półkach
artystyczny nieład zamyślonych
ludzi poznaję po fryzurach

Opublikowano

nie mogę się przebić przez zamysł
dlatego wiersz
zszyję sobie w ten sposób

gwiazdy wybuchają większym hukiem
niż co noc
można było zobaczyć
identyczne poglądy

karty i zdjęcia jakby wyblakłe
przejęte natężeniem powietrza
na kartonowych meblach

jest tak lekko
na półkach
artystyczny nieład zamyślonych
ludzi poznaję po fryzurach


//////////////////////

wieczności.

coś tutaj jest
ale rozumiem zamysł nieładu

Opublikowano

tak, zdaję sobie sprawę z niedoskonałości tego tekstu, chciałam go nawt wyrzucić, ale skoro niektórym chce się nanosić poprawki, to go zostawiam i bacznie śledzę porady i uwagi :)

dziękuję :)

pozdrawiam, frrr ;)

p.s. wiem,że od tego jest warsztat,ale tam wiersze są często pomijane... :/

Opublikowano

Witam popołudniowo :-)

"gwiazdy wybuchają większym hukiem
nie robię herbaty dla siebie
inni wyprowadzają swoje psy" - pierwszą strofę najłatwiej było mi zinterpretować (oczywiście interpretacja tendencyjna, niekoniecznie taki musiał być zamysł autorki ;-)). np.: z sympatyczną osobą piję sobie herbatkę, a inni np. spędzają miło czas wyprowadzając swoje psy). No. troszku "przeprozowałam" chyba, biję się w pierś :-))).

Druga strofa mniej przemawia - muszę się z tym przespać...

Trzecia bardzo mi się spodobała, ale nie potrafię uzasadnić. Fajna i tyle ;-)
Pozdrawiam :-)/B.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...