Imaginacja

[luksky]

Jestem cząstką samego siebie.
Drążę swą rzeczywistość w poszukiwaniu odpowiedzi.
Przemierzam skomplikowane labirynty człekowatej rzeczywistości.
Co krok natrafiam na twardy kamień – ludzkich wad.
Odbijam się i wędruję dalej – wśród ludzkich spraw.
Docieram do człeka z dziurą w kamieniu – u jego stóp leży grób.
Przenikam przez dziurkę ( jak od klucza ) – lecz brak mi klucza do tych drzwi.
Przeciskam się – to nie te i żadne drzwi.
Odmykam kluczem swoje drzwi – i znikam.....