Granica

[Małgorzata Bogaczyk]

Okno zachodzi czerwienią,
ulice wiją się jeszcze w snach,
prężą się płyty chodnika.
Nie będzie więcej zgody między nami,
będzie dzień.

Kora nie odmówi dłoniom ukojenia,
dłoń odmówi dłoni, oko ustom,
jesień nie odmówi zimie.
W przemianach ręce będą siebie szukać,
popękają lody.
Zmierzch, który musi przyjąć ciemność,
przypływ powietrza,
odpływ cienia.

Ten wiersz wycina tylko jedną formę,
inne czekają na wiatr.