Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Proponuję, żeby każdy z czytających ten utwór wyobraził sobie, czy w tej sytuacji jest w stanie realnie dostrzec i zwrócić uwagę na koncert tego małego muzyka - jeżeli tak, to jest w nim dusza poety haiku i zadatki na prawdziwego haikowicza.

P.S. Dobrze, że na wysokiej topoli, bo w trawie pewnie nikt by go nie zauważył.

Pozdrawiam - O.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Proponuję, żeby każdy z czytających ten utwór wyobraził sobie, czy w tej sytuacji jest w stanie realnie dostrzec i zwrócić uwagę na koncert tego małego muzyka - jeżeli tak, to jest w nim dusza poety haiku i zadatki na prawdziwego haikowicza.

P.S. Dobrze, że na wysokiej topoli, bo w trawie pewnie nikt by go nie zauważył.

Pozdrawiam - O.

Czasem nie trzeba zauważać, czasem trzeba się wsłuchać, i to nie zależnie od wysokości z jakiej się patrzy. Myslę , że każdy słyszał kiedyś terkotanie wędrujące od drzewa na którym swój koncert odprawia piewik, konik polny czy świerszcz. I daje głowę , że 2 na 100 ludzi go widziało, a 100% słyszało.


Serdeczności dla haijina

Derwisz
Opublikowano

Bardzo mi się spodobało i mozna to nawet wybronic jako haiku, a z pomocą przyjdą nam naukowcy z Nowego Orleanu, otóż "widzenie dźwięków" jest jak najbardziej możliwe i zwie sie "synestezja" --> http://serwisy.gazeta.pl/nauka/1,39514,1776157.html
Pozdrawiam ;)

Opublikowano

Haiku to dość specyficzny rodzaj wiersza, dziwi mnie ,że postrzegają go niektórzy jedynie przez pryzmat tego, co można zobaczyć. Moim zdaniem poezja haiku opiera się na wszystkich zmysłach, więc zapach, smak, słuch, dotyk jak najbardziej mają w niej swoje miejsce. Oczywiście trzeba to wyrażać prostymi obrazami, bez używania poetycznych fajerwerków, wtedy to przemawia do wyobraźni czytelnika.

Pozdrawiam serdecznie
Derwisz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...