"Bieg z głębi piersi"

[Sunny]

Biegli szybko i biegli, biegli.
Krzycząc zaschniętymi wargami
jakieś słowa - trzeba się śpieszyć!
Chcieli się oddalić od siebie
zostawiając za sobą pierwszy niepokój,
który odbił się na ich twarzach.

Biegną szybko i biegną, biegną.
Mówią po ciemku jakieś słowa
ale to nic - trzeba się śpieszyć.
Zmiennie oddalają się od siebie
zostawiając pobliskie uczucia
daleko, aby zrozumieć o co biega.

Pobiegli szybko na drugi koniec życia.
Słychać wyraźnie spośród oparów
mgły oddechów - trzeba się śpieszyć...
Jednocześnie dobiegły ich zapytania jakieś,
zostawiając wymijające się odpowiedzi
puścili się pędem w ciemną toń jutra.

Już nas tu dzisiejszy dzień nie doścignie.

[kyo]

zadyszka?
na nie.

Pozdrawiam

[Tali Maciej]

to niczym relacja z maratonu w której biegaczowi nie podawali płynów i coś mu się zaczęło mieszać z odwodnienia

zdecydowanie na nie

pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Sunny, nie podoba mi sie tytuł, ale nie przejmuj się tym, w samym wierszu za dużo tego biegania, na co zwrócili już uwagę moi przed-komentatorzy. Z przyjemnością przeczytam następny... :)
Miłej soboty... :)

[agata5080]

dziekuje za miłą opnie:]...w sumie każdy ma inne odczucia i w inny sposób je interpretuje....twój wiersz fajny tylko ze dużo biegania:) w sumie ja dopiero zaczynam wiec ucze sie i nie koniecznie wiem co dobre:)