Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jak widzimy, co się dzieje na świecie, to aż chciałoby się krzyczeć do zwaśnionych wojnami:
Gdzie u was te lizaki w buziach dzieci, tańczące pluszowe misie, roześmiane dziewczyny z kwiatami od chłopaków i łaszące się koty?

Michał, oby ten widok opisany przez Ciebie w wierszu zagościł i u nich, dlatego też te ostatnie dwa wersy wyrzuciłabym precz.
Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wracam predzej na zle i tym razem, chyba juz tylko w roli komentatora, bo nie mam po mirocentryzmie raczej juz nic do napisania. Ale nie cytuj mnie i nie wypominaj mi tego w przyszlosci, gdyby jednak cos jeszcze innego niz kasliwe komcie spod moich klawiszy wyszlo:).(Ach! ta milość do aliteracji)
Opublikowano

no i o mały włos przegapiłbym Twój wiersz;)
dobry kawałek poezji, flow. a coś w tym jest
by te kfiatki wyciąć, kojarzy się, ale z drugiej
strony to autor uspokaja czytelnika w tytule:P
a może to dzień wagarowicza?

Pozdrawiam
:)

Opublikowano

No i się w końcu doczekałem!
Pamiętam ten wiersz z warsztatu jeszcze i uważam, że chociaż prowokacyjny charakter daje się odczuć to odczucie to pracuje na plus no i myśl przewodnia "wojny nie będzie, kudę no"
if you know what i mean.
Wielki plus i pozdrowienia
YmmY

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a ja myślę że nie ma co dłubać bo jest ok.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew piękny i mądry
    • Trzeba nakarmić poezję, zanim pożre poetę :) Chleb jest dobry... chleb okazał się idealny.   Pozdrawiam :)  
    • @huzarc ... słowa jak ptaki  piękne same w sobie  zachwycają  garną się do ludzi  uchwyciłeś je  w siatkę wiersza  myślę  że nie będą głodne ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A do niektórych (planów, ludzi) czasami się cofamy, jak byśmy za pierwszym razem nie dosłyszeli co mówili i potrzebowali powtórzenia... tak mi sie skojarzyło w związku z sytuacją w życiu. Coś w tym jest.   Dzięki za wierszowany komentarz. Pozdrawiam :)   Każdy spotykany człowiek coś na nas projektuje. W towarzystwie jednych czujemy sie komfortowo (z różnych powodów) lub zupełnie nam niewygodnie przy kimś... wszystko jednak zdaje się mieć jakiś zamysł. Tak samo jak poglądy, które pływają obok nas. Wyławiamy jedne - są ładne z wierzchu, jednak nie do końca jesteśmy w stanie przyjąć je w całości. Inne, te brzydkie z wierzchu zdają się mieć potencjał, ale też coś nam mówi - nie. Lubimy się przymierzać do "fragmentów", tu jedno oczko zbieramy, tam inne... Na pytanie - kim jesteś? Mówimy najczęściej o swoich rolach... i tak w rozważaniach można brnąć i brnąć...  Przyznam, że z Platonem nie jest mi po drodze. Kilka razy próbowałam, może dam mu jeszcze jedną szansę.   Miłego dnia :)      
    • @andrew Ten wiersz to mała perełka prostoty i mądrości. Nie sili się na efekt, nie moralizuje, a mimo to zostawia po sobie jasność — jak po rozmowie z kimś, kto naprawdę widzi człowieka, a nie jego maski. To przykład poezji, w której cisza znaczy więcej niż ornament, a ostatni wers staje się manifestem pogodnej dojrzałości.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...