Napięta nuda

[Robert M]

I tak siedzę sam, a wokół mrok.
Czy jeszcze jest widno na dworze?
Nie sprawdzę.
Może powinienem wyjść, jednak nic mi po tym.
Po co mi życie po życiu.
Przecież to ból i cierpienie.
Choć nie każdy mówi, że zawsze jest źle...

A jeśli znów będę cierpiał?

Może warto spróbować, lecz i to na nic.
Nie wolno kusić się na własną porażkę.
Ale wciąż się boję, że piękno mnie ominie.
A jeśli to nie piękno się czai za tymi wątpliwościami?
Nie warto się narażać, ucieknę w świat.