tyle lat po inkwizycji

[ariel]

każda wbijana szpilka odbierała kolor woskowej lalce
kilka piór opadło na ziemię zamiatając pukiel włosów

podłoga usiana poznokciami zdawała się wrzeszczeć
w rytm bulgocącej wody kot nie przebierał w środkach
szukając miejsca na wyciągnięcie łap

łodyga koniczyny nie przynosi szczęścia nawet tu
na bezludnej wyspie pośród sterty desek
ułożonych na wzór willi
z grubego miesięcznika dla wychudzonych pań

dlaczego po tylu latach słysząc szmer budzisz się z krzykiem
nie przyłożysz ucha do muszli zbyt długo wysysałeś małże
jesteś szamanem w swojej własnej puszczy